برخی مسائل کاملاً خلاف نظم طبیعی صنعت خودرو هستند، مانند تبدیل یک پورشه ۹۱۱ توسط برابوس.

یعنی چه چیز بعدی، یک آئودی RS4 توسط آلپینا؟ هر کس که دوران اوج مرسدس‌بنزهای دیوانه‌وار و تقویت‌شده برابوس را به یاد داشته باشد که قدرتشان فراری‌ها را خرد می‌کرد، حتی تصور چنین چیزی را نیز عجیب خواهد یافت. تیونرهای آلمانی (در حقیقت برابوس بیش از یک تیونر ساده است و وضعیت سازنده رسمی دارد، درست مانند آلپینا) معمولاً در حوزه همکاری‌های خود با خودروسازان بزرگ، در مسیر خود باقی می‌مانند.

مدیر فنی یورگ گاندر به صورت جانبی در مهندسی مسابقه‌ای پورشه ۹۱۱ فعالیت دارد. او این خودروها را به خوبی می‌شناسد و عاشقشان است. اما فعلاً تنها مدل توربو مشمول تقویت برابوس می‌شود.

بنابراین برابوس از مسیر همیشگی خود خارج شده، اما وجود غافلگیرکننده این ۹۰۰ راکت آر – محصولی محدود به ۲۵ دستگاه با قیمت ۵۴۹۱۳۰ یورو (معادل حدود ۴۷۰۹۷۵ پوند) بر پایه ۹۱۱ توربو اس – را به هیچ وجه نباید تصمیم‌گیری عجولانه دانست. برابوس مدت‌ها آرزوی ورود به حوزه وایساخ را داشته و همیشه مسئله زمان آن بوده، نه امکان‌پذیر بودنش.

به هر حال، سدان‌های مرسدس پرقدرت همچنان قلب تپنده کسب‌وکار برابوس خواهند بود، همان‌طور که در بازدیدمان از کارگاه گسترده بُتروپ، تعداد زیادی AMG GT چهار در کوپه، کلاس S و کلاس E نیمه‌کاره مشاهده کردیم.

یک کرالر عظیم‌الجثه ۸ فوتی (تصور کنید بدنه CFRP به سبک G کلاس روی شاسی لوله‌ای مناسب آفرود در شن) که در گوشه کارگاه پارک شده بود نیز تأیید می‌کند که حس شوخ‌طبعی برابوس همچنان در بهترین حالت خود قرار دارد.

چرا پورشه؟ دلایلش پیچیده نیست. برابوس می‌خواست پویاترین خودرو تاریخ خود را بسازد و با آن یک راکت کاملاً جدید خلق کند – نامی که تنها برای پیچیده‌ترین و قدرتمندترین تبدیل‌ها رزرو شده است. فارغ از وفاداری به برند، برابوس می‌داند که از نظر چابکی طبیعی و چسبندگی، پورشه بر مرسدس برتری دارد. در نهایت، پورشه برند واقعی خودروهای اسپرت بین این دو است.

در مورد انتخاب خاص مدل توربو اس نیز همین‌طور، دلیل پیچیده‌ای ندارد. این نسخه از ۹۱۱ است که بیشترین شباهت را به روحیه برابوس دارد. کاررا به اندازه کافی وحشی نیست و GT3 بیش از حد مسابقه‌ای. هیچ‌کدام با شعار غیررسمی برابوس یعنی «۳۰۰ کیلومتر بر ساعت با یک دست روی فرمان» همخوانی ندارند، اما توربو دارد. قدرت، اطمینان و لوکس نسبی در DNA آن نهفته است.

آنچه یک ۹۱۱ توربو اس را به ۹۰۰ راکت آر تبدیل می‌کند تقریباً به طور برابر بین بخش‌های قابل مشاهده و مخفی تقسیم می‌شود. خودرو اهداکننده کاملاً باز می‌شود و سپس کیت بدنه CFRP عریض‌تر به میزان ۷۰ میلی‌متر نصب می‌گردد. عرض اضافی در آفست رینگ‌های فورج‌شده توربو-دیسک است، نه تغییرات در تعلیق، و توجه به جزئیات کاملاً مشهود است. دریچه‌های عمیق شبیه دره که هوا را مکش یا تخلیه می‌کنند به زیبایی در کناره‌ها تعبیه شده‌اند و اسپویلر داکتِیل به طور یکپارچه به گلگیرهای عقب متصل می‌شود. ظاهر آن به شدت جسورانه است.

در بخش مکانیکی، نرخ کمک‌فنرهای بیلشتاین در همه حالت‌ها کمی سفت‌تر شده، اما همچنان از طریق مدهای رانندگی کارخانه عمل می‌کنند. در عین حال، اگزوز اینکونل، توربوشارژرهای بزرگتر و ECU اضافی قدرت را از ۶۴۱ به ۸۸۸ اسب بخار و گشتاور را از ۸۰۰ به ۱۰۰۰ نیوتن‌متر افزایش داده‌اند. افزایشی که سریع‌ترین خودرو نقطه به نقطه جهان به سختی به آن نیاز داشت، اما برابوس همیشه در مورد قدرت غیرمنطقی بوده و تلاش‌هایش روی موتور تخت شش ۳.۷ لیتری پورشه ناامیدکننده نیست.

برابوس اذعان دارد که ظاهر خودروها برای بسیاری از مشتریان به اندازه عملکرد اهمیت دارد، اما آیرودینامیک راکت آر صرفاً نمایشی نیست. این شرکت از تونل باد تویوتا در کلن (که در دوران V10 فرمول یک شبانه‌روز کار می‌کرد) استفاده می‌کند و اگرچه این راکت نسبت به ۹۱۱ توربو اس نیروی رو به پایین کمتری تولید می‌کند، پایداری در سرعت بالا با افزایش جزئی زاویه rake بهبود یافته است.

حداکثر سرعت به ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده، اما تنها به این دلیل که تایرهای Continental SportContact ۷ تا این سرعت رتبه‌بندی شده‌اند. با لاستیک مناسب، راکت آر سریعتر می‌شود. شاید ۳۸۵ کیلومتر بر ساعت. به هر حال، گیربکس PDK برای سرعت ۵۳۰ کیلومتر بر ساعت دنده‌بندی شده است.

رانندگی با راکت آر – خبر فوری – بسیار شبیه رانندگی با توربو اس استاندارد است، هرچند تفاوت‌هایی وجود دارد. کاهش قابل مشاهده ارتفاع و سفت شدن کنترل حرکات عمودی بدنه، پاسخگویی را به طور محسوسی ارتقا داده است.

به طور غیرمنتظره، فرمان سبک‌تر از حالت استاندارد است. در سرعت بالا بسیار حساس به نوک انگشت است. البته در برابر tramlining نیز حساس است. با این حال همچنان فرمانی فوق‌العاده دقیق است که قابلیت استفاده روزانه راکت آر را تأکید می‌کند – اگر صدای مصنوعی اما واقعی تخلیه فشار را تحمل کنید.

همچنین باید توجه داشت که راکت آر سواری بسیار خوبی دارد. واقعاً بسیار خوب. خودروهای برابوس عموماً با قدرت غیرمحتملشان شناخته می‌شوند، اما راحتی در مسافت طولانی نیز برای شرکت به همان اندازه مهم است، از این رو تمایل طبیعی به سدان‌های مرسدس. این مدل مشتق‌شده از ۹۱۱ توربو در سرعت بالا به ویژه ساکت نیست، اما گام بلندی و به طور شگفت‌انگیزی نرم دارد.

و عملکرد چطور؟ وای، راکت آر پر از آن است. افزایش بوست باعث شده موتور کمتر رام به نظر برسد، اما تمیز گاز می‌خورد، همچنان خطی است و هرگز، هرگز تا سرعت‌های بسیار بالاتر از ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت متوقف نمی‌شود – حداقل در جاده خشک کشش مشکلی ایجاد نمی‌کند.

در حقیقت، قدرت اضافی این برابوس نسبت به توربو اس اهداکننده را تنها وقتی واقعاً حس می‌کنید که در یک سوم پایانی محدوده دور موتور کاملاً گاز بدهید. بیشتر مواقع، خودرو به همان اندازه مطمئن و سریع مانند نسخه استاندارد است.

زمانی بود که برخی اعضای هیئت مدیره مرسدس با کمی جادوی بُتروپ زیر کاپوت خودروهای شرکتی‌شان رفت‌وآمد می‌کردند. بعید است اولیور بلوم و همکارانش در یک ۹۰۰ راکت آر دیده شوند، اما اگر روزی مدیران ارشد پورشه پشت فرمان آن بنشینند، گمان می‌کنم خیلی خوششان بیاید. این خودرو جوهره گسترده و قدرتمند نسل ۹۹۲ توربو اس را حفظ کرده اما کمی از هیجان و درام GT3 RS را به آن افزوده است.