بررسی BYD Atto 2 DM-i 2025؛ پلاگین‌هیبرید اقتصادی با برد الکتریکی ۹۰ کیلومتر

با BYD Atto 2 DM-i آشنا شوید؛ کوچک‌ترین کراس‌اور پلاگین‌هیبرید بازار بریتانیا که به زودی این عنوان را به طور رسمی به خود اختصاص خواهد داد.

وقتی در ماه‌های آینده جیپ رنگید ۴xe از خط تولید کنار برود، آتو ۲ DM-i به عنوان کوچک‌ترین کراس‌اور مجهز به پورت شارژ و درب باک بنزین در بازار شناخته خواهد شد.

نه تنها این، بلکه با قیمتی که از حدود ۲۵ هزار پوند برای نسخه پایه شروع می‌شود و تا ۲۸ هزار پوند برای نسخه باتری بزرگ‌تر می‌رسد، ارزان‌ترین پلاگین‌هیبرید موجود در بازار نیز هست و می‌تواند گام بسیار مهمی در جهت فراگیر شدن این فناوری باشد؛ فناوری‌ای که تا امروز عمدتاً در اختیار مشتریان شرکتی و سازمانی بوده است.

آتو ۲ که به تازگی با پیشرانه تمام‌الکتریکی عرضه شده بود، حالا به عنوان بخشی از استراتژی بی‌وای‌دی برای حفظ رشد انفجاری خود در بازارهای خارج از چین و در برابر کاهش تقاضای جهانی برای خودروهای تمام‌الکتریکی، به پیشرانه هیبریدی قابل شارژ مجهز شده است.

این خودرو به جمع پرفروش‌ترین BYD Seal U و مدل جدید Seal 6 DM-i می‌پیوندد و به زودی مدل‌های بیشتری از برند لوکس Denza، کراس‌اور بزرگ‌تر Sealion 05 و حتی پیکاپ Shark نیز به خانواده پلاگین‌هیبریدهای بی‌وای‌دی اضافه خواهند شد.

با تمرکز ویژه بر دسترسی آسان، ابعاد کاملاً هم‌سطح با پرفروش‌ترین خودروهای بریتانیا و مشخصات فنی که پتانسیل تبدیل شدن به صدرنشین سگمنت را دارد، آتو ۲ DM-i می‌تواند نقش کلیدی در برنامه بزرگ بی‌وای‌دی برای تبدیل شدن به یکی از برندهای پیشتاز اروپا ایفا کند.

اما وقتی بازار پر است از کراس‌اورهای کوچک برقی و هیبریدی، آیا آتو ۲ DM-i واقعاً ارزش اضافه شدن به لیست خرید شما را دارد؟ و آیا بهتر است آن را با پیشرانه هیبریدی بخرید یا تمام‌الکتریکی؟ بیایید بررسی کنیم.

BYD Atto 2 DM-i

از نظر جذابیت ظاهری کم دارد اما کیفیت ساخت بالا، نرمی مناسب در حرکت و مصرف سوخت بسیار پایین (در صورت استفاده درست) از نقاط قوت اصلی آن است.

نقاط قوت: هزینه نگهداری بسیار پایین در صورت شارژ منظم · راحت و کم‌صدا در حرکت · کابین باکیفیت و مجهز به فناوری‌های روز

نقاط ضعف: هیچ‌گونه هیجان رانندگی ندارد · طراحی بیرونی کاملاً معمولی · صدای موتور بنزینی هنگام فعالیت نسبتاً بلند

طراحی و استایل

مزایا: ابعاد جمع‌وجور و بسیار مناسب شهر · حداقل تلاش برای جذابیت بصری · اضافه شدن پیشرانه هیبریدی بدون تأثیر منفی بر فضای داخلی یا بسته‌بندی

معایب: در پارکینگ به راحتی گم می‌شود · پیشرانه پیچیده برای همه مناسب نیست

آتو ۲ با طول ۴.۳ متر دقیقاً هم‌اندازه ام‌جی ZS، رنو کپچر و تویوتا C-HR است و به عنوان کوچک‌ترین شاسی‌بلند در خط تولید رو به رشد بی‌وای‌دی در بریتانیا شناخته می‌شود؛ در واقع نسخه مرتفع‌شده هاچ‌بک Dolphin.

در این بررسی زیاد به طراحی ظاهری و موقعیت‌یابی در بازار نمی‌پردازیم چون قبلاً در بررسی نسخه تمام‌الکتریکی آتو ۲ به طور کامل به آن پرداخته‌ایم. به جز تفاوت‌های فنی قابل‌توجه، این نسخه از نظر ظاهری و کابین تقریباً یکسان است.

DM-i (مخفف Dual Mode Intelligent) نسخه اختصاصی بی‌وای‌دی از پیشرانه پلاگین‌هیبرید است که قبلاً در Seal U و Seal 6 دیده بودیم. ترکیبی هوشمند از سیستم هیبرید خودشارژ تویوتا و سیستم e-Power نیسان؛ موتور بنزینی عمدتاً نقش ژنراتور دارد و باتری زیر کف را شارژ می‌کند و موتور الکتریکی مسئول به حرکت درآوردن چرخ‌ها است.

در شرایط عادی به صورت سری-هیبرید کار می‌کند، اما در شتاب‌گیری شدید یا کروز در سرعت بالا، موتور بنزینی مستقیماً به چرخ‌ها متصل می‌شود و حداکثر قدرت ترکیبی را ارائه می‌دهد (حالت موازی-هیبرید).

موتور بنزینی اینجا یک واحد ۱.۵ لیتری تنفس‌طبیعی چهار سیلندر با سیکل اتکینسون (مشابه موتورهای هیبرید تویوتا) است و موتور الکتریکی جلو ۱۹۴ اسب‌بخار قدرت و ۳۰۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند.

ما نسخه فول Boost را با باتری ۱۸.۳ کیلووات‌ساعتی و برد الکتریکی ۹۰ کیلومتر را تست کردیم؛ نسخه Active ارزان‌تر (حدود ۲۵ هزار پوند) باتری ۷.۸ کیلووات‌ساعتی دارد و تنها ۴۰ کیلومتر برد الکتریکی ارائه می‌دهد و حداکثر سرعت شارژ آن نصف (۳.۳ کیلووات) است.

کابین و فضای داخلی

مزایا: کیفیت متریال در حد برندهای معتبر اروپایی · حفظ دکمه‌های فیزیکی در کنار نمایشگرها · رابط کاربری شفاف و سریع عادت کردن

معایب: حس خاص بودن ندارد · صندلی عقب برای بزرگسالان خیلی بلندقد ایده‌آل نیست

به جز تغییرات جزئی در ورودی‌های هوای جلو و پیشرانه، کابین آتو ۲ DM-i دقیقاً مشابه نسخه تمام‌الکتریکی است.

بنابراین داخل کابین یک نمایشگر مرکزی ۱۲.۸ اینچی ثابت (بی‌وای‌دی بالاخره از ایده چرخاندن نمایشگر صرف‌نظر کرد)، صفحه آمپر دیجیتال ۸.۸ اینچی و تعداد مناسبی دکمه فیزیکی روی فرمان و کنسول مرکزی برای عملکردهای اصلی داریم.

همه چیز به خوبی کار می‌کند، فقط منطق برخی منوها کمی عجیب است و اطلاعات زیادی روی صفحه نمایش داده می‌شود. من بعد از کمی تلاش توانستم صدای آزاردهنده سیستم‌های ایمنی را خاموش کنم و اتصال گوشی بدون مشکل انجام شد.

کاهش حجم باتری باعث نشده فضای داخلی یا بسته‌بندی نسبت به نسخه الکتریکی بهتر شود، اما صندلی‌های عقب همچنان جادار و راحت هستند (حتی با کف نسبتاً بلند) و صندوق ۴۲۵ لیتری کاملاً در حد رقبا است.

پیشرانه و عملکرد

مزایا: قدرت کافی برای استفاده شهری و بین‌شهری · تعویض بسیار نرم و نامحسوس بین دو منبع قدرت

معایب: صدای موتور بنزینی هنگام فشار زیاد آزاردهنده است · هنوز با باتری خالی تست طولانی‌مدت نکردیم

در این کوچک‌ترین کاربرد، سیستم DM-i واقعاً عالی عمل می‌کند. تعویض بین برق و بنزین بسیار نرم و تقریباً نامحسوس است و حس رانندگی تقریباً مشابه نسخه تمام‌الکتریکی است؛ پاسخگویی سریع و گشتاور مناسب از همان ابتدا، اما منحنی گشتاور منطقی که باعث نمی‌شود مدام تایرها بسوزند.

برای شنیدن صدای موتور بنزینی باید خیلی فشار بیاورید (و صدای خشن و کشیده‌شده آن ارزشش را ندارد) و به طور کلی به راحتی فراموش می‌کنید که بنزین هم مصرف می‌کنید. حالت Hold برای رانندگی فقط با موتور بنزینی وجود دارد، اما بی‌وای‌دی می‌گوید سیستم در حالت هیبریدی بیشترین بازدهی را دارد و نتایج هم این را تأیید می‌کنند.

نمی‌توان گفت کم‌قدرت است، اما خیلی سریع یا هیجان‌انگیز نیست؛ به همین دلیل تایمر شتاب در حالت Sport (با گرافیک خطوط لرزان و چراغ راهنمایی) کمی عجیب به نظر می‌رسد. ولی خب، ما همیشه دنبال شخصیت و هیجان بیشتر در این کلاس هستیم، پس کمی شوخ‌طبعی هم بد نیست.

سواری و هندلینگ

مزایا: سواری بسیار خوب در سرعت پایین · هندلینگ دقیق و مطمئن

معایب: از نظر دینامیکی تقریباً کاملاً فراموش‌شدنی است

سخت است در رفتار بسیار باوقار و بی‌سر و صدای آتو ۲ DM-i در جاده عیب بزرگی پیدا کرد. اگر از زیربندی شهری آن انتظار زیادی نداشته باشید، با سواری بسیار نرم و آرامش‌بخش قابل‌تحسین پاداش خواهید گرفت که از نظر نرمی در شهر با بهترین‌های اروپایی برابری می‌کند.

دست‌اندازها و چاله‌ها را به خوبی جذب می‌کند و هرچند فرمان دقت بسیار بالایی ندارد، اما وزن مناسبی در مرکز دارد و به اندازه یک هاچ‌بک معمولی چابک است.

در سرعت‌های اتوبانی کمی صدای باد به گوش می‌رسد، اما نه بیشتر از حد انتظار، و این موضوع خللی در رفتار بسیار خوب آتو ۲ در سرعت بالا وارد نمی‌کند: پایدار، نرم و با ذخیره قدرت کافی برای سبقت و ادغام در ترافیک.

مصرف سوخت و هزینه نگهداری

مزایا: امکان دستیابی به مصرف فوق‌العاده پایین با بودجه محدود · نیازی به هایپرمایلینگ ندارد تا صرفه‌جویی کند

معایب: برای بهترین عملکرد نیاز به شارژ منظم دارد ولی شارژ کند است · نسخه Active ارزان‌تر ارزش صرفه‌جویی را ندارد

این اعداد را با کمی احتیاط در نظر بگیرید چون شرایط تست من کاملاً نماینده استفاده روزمره شهری نبود، اما در یک حلقه ۹۰ دقیقه‌ای بسیار سخت شامل اتوبان شلوغ، جاده‌های پرپیچ کوهستانی و ترافیک سنگین شهری در اسپانیا، حدود نصف باتری (تقریباً ۹ کیلووات‌ساعت) مصرف شد و فقط چند جرعه بنزین.

این یعنی مصرف برق ۹.۱۲ مایل به ازای هر کیلووات‌ساعت و مصرف سوخت ۱۵۷ مایل به ازای هر گالن که خودرو به صورت ترکیبی ۷۶.۳ mpg نشان داد. اما این اعداد منوط به شروع با باتری پر است. برای عدد دقیق‌تر باید چند روز در خیابان‌های بریتانیا رانندگی کنیم.

با وجود روش کارکرد غیرمعمول، واضح است که مثل همه پلاگین‌هیبریدها، برای بهترین استفاده از آتو ۲ DM-i نیاز به شارژر خانگی دارید. اگر مرتب شارژ نکنید، بعید است از هیبریدهای معمولی تویوتا یاریس کراس یا رنو کپچر بهتر باشد و با حداکثر سرعت شارژ فقط ۶.۶ کیلووات، ساعت‌ها طول می‌کشد تا در شارژر عمومی مقدار قابل‌توجهی شارژ شود.

نسخه Active ارزان‌تر را کاملاً فراموش کنید: باتری ۷.۸ کیلووات‌ساعتی فقط ۴۰ کیلومتر برد الکتریکی دارد و با سرعت شارژ ناامیدکننده ۳.۳ کیلووات، مزیت‌های هیبریدی تقریباً از بین می‌رود.