همه چیز از اینجا شروع شد. در سال ۲۰۱۸، شرکت سئات اعلام کرد که خط تولید کوپرا را به یک برند کاملاً مستقل تبدیل می‌کند؛ برندی جوان، جذاب و اسپرت که قرار بود نسخه‌های هیجان‌انگیز خودروهای خانوادگی مارتورل را بسازد. اولین محصول این برند جدید، کوپرا آتکا بود.

فرمول آن بسیار ساده و در عین حال وسوسه‌انگیز بود: ترکیب موتور، گیربکس و سیستم چهارچرخ محرک خودروهای اسپرت فولکس‌واگن با بدنه مد روز و کاربردی یک کراس‌اوور. روی کاغذ این ترکیب برنده به نظر می‌رسید و در عمل هم تا حد زیادی موفق بود.

رینگ‌های برنزی نسخه‌های VZ3 بسیار جذاب هستند، اما مراقب برخورد با جدول باشید.

با این حال، آتکا اکنون یکی از قدیمی‌ترین خودروهای صفر کیلومتر بازار به شمار می‌رود. وقتی رقبایش BMW X1 M35i و حتی پورشه مک‌ان هستند، می‌فهمید که کارش چقدر سخت شده است.

با این وجود، کوپرا با فیس‌لیفت اخیر و به‌روزرسانی سیستم‌های داخلی معتقد است که آتکا هنوز شایستگی حضور در خانواده را دارد. حالا وقت آن است که ببینیم این جنگجوی دوران‌ساز هنوز روحیه خود را حفظ کرده یا نه.

تیپ‌های مختلف کوپرا آتکا در یک نگاه

چهار تیپ اصلی وجود دارد: V1، V2، VZ2 و VZ3. همه نسخه‌ها به صورت استاندارد مجهز به فرمان گرم‌شونده، چراغ‌های تمام LED جلو و عقب، نمایشگر ۹.۲ اینچی لمسی، سیستم صوتی ۸ بلندگو و پشتیبانی از Apple CarPlay و Android Auto هستند. تیپ V2 دوربین عقب، پارک اتوماتیک، درب صندوق برقی و شارژر بی‌سیم تلفن را اضافه می‌کند. تیپ‌های VZ2 و VZ3 اما ویژگی‌های اسپرت بیشتری مثل رینگ‌های بزرگ‌تر، ترمزهای قوی‌تر و انتخاب بین چهار حالت رانندگی را به همراه دارند.

تمام موتورهای موجود بنزینی هستند. تیپ‌های V1 و V2 با موتور ۱.۵ لیتری توربو ۱۴۸ اسب بخار (دیفرانسیل جلو) یا ۲ لیتری توربو ۱۸۷ اسب بخار (چهارچرخ محرک) قابل سفارش هستند. تیپ‌های VZ2 و VZ3 فقط با نسخه ۳۰۰ اسب بخاری موتور ۲ لیتری عرضه می‌شوند.

آتکا به صورت استاندارد از گیربکس ۷ سرعته دوکلاچه DSG و سیستم چهارچرخ محرک الکترونیکی با کلاچ چندصفحه‌ای بهره می‌برد. تعلیق هم دقیقاً مانند نسخه‌های چهارچرخ محرک سئات آتکا از مک‌فرسون جلو و مولتی‌لینک عقب تشکیل شده، اما فنرها و میل موج‌گیرها سفت‌تر، کمک‌های تطبیقی ارتقا یافته، رینگ‌های ۱۹ اینچی و ترمزهای قوی‌تر به صورت استاندارد نصب شده‌اند.

امتیاز نهایی

مدل تست شده: کوپرا آتکا VZ3

امتیاز: ۶ از ۱۰

کوپرا آتکا

کیفیت ساخت بالا، استفاده آسان و سرعت دلخواه، اما در بسیاری از زمینه‌ها حس کهنگی می‌دهد.

نقاط قوت: چسبندگی عالی، مصرف سوخت منطقی با توجه به عملکرد، کاملاً کاربردی
نقاط ضعف: هندلینگ در سطح یک هاچبک داغ واقعی نیست، کابین بی‌روح، شخصیت نه‌چندان گیرا

طراحی و استایل

مزایا: عملکردش را فریاد می‌زند اما خیلی بلند و آزاردهنده نیست
معایب: به اندازه دیگر اعضای خانواده کوپرا یا رقبا متمایز نیست

در هسته خود، این همان سئات آتکای متوسط است که موتور قوی‌تر و تنظیمات اسپرت دریافت کرده؛ نه یک خودروی کاملاً جدید مثل کوپرا فورمنتور یا تاواسکان.

هرچند ظاهرش جذاب است، اما به اندازه دیگر اعضای خانواده کوپرا متمایز نیست؛ تا جایی که آدم فکر می‌کند چرا از اول یک «سئات آتکا کوپرا» نشد به جای یک برند کاملاً جدید.

آتکا تلاش می‌کند پتانسیل عملکردی خود را نشان دهد (مثلاً با چهار خروجی اگزوز در بعضی نسخه‌ها)، اما هرگز پر سر و صدا یا لمپن به نظر نمی‌رسد.

ارتفاع آن نسبت به سئات آتکا ۲۰ میلی‌متر کمتر شده و نسبت به یک هاچبک معمولی خانواده هم همین مقدار فاصله از زمین بیشتر دارد.

از فرمان پروگرسیو با نسبت متغیر استفاده می‌کند که دور فرمان فقط ۲.۱ دور است. برخلاف دیگر خودروهای چهارچرخ محرک اسپرت، سخت‌افزار تورگ وکتورینگ اختصاصی ندارد، اما می‌توانید از طریق حالت‌های رانندگی توزیع گشتاور بین محورها را تغییر دهید.

کابین و امکانات

مزایا: کیفیت ساخت عالی، ارگونومی تقریباً بی‌نقص، جادار و کاربردی
معایب: هیچ جذابیتی ندارد، بعضی‌ها صفحه نمایش را کوچک می‌دانند، وضعیت رانندگی عجیب برای یک خودروی اسپرت

برای یک برند عملکردی مستقل که از شعار «جوان و بازیگوش» استفاده می‌کند، کابین کوپرا آتکا کاملاً حس گروه فولکس‌واگن را منتقل می‌کند و دقیقاً در همین بخش است که نشانه‌های پیری دیده می‌شود.

ابتدا خبرهای خوب: چون از نسل هفتم فولکس‌واگن گلف گرفته شده، ارگونومی تقریباً بی‌نقص است. شیشه‌های بزرگ و فضای سر زیاد باعث شده کابین حس روشن و دلبازی داشته باشد. کیفیت ساخت هم بسیار بالاست و ورود به آن راحت است.

صندلی‌های اسپرت آتکا حمایت کافی ندارند و خیلی بالا هستند؛ حس یک خودروی عملکردی جدی را منتقل نمی‌کنند.

حجم صندوق ۴۸۵ لیتری از خیلی رقبا بیشتر است، هرچند به پای پورشه مک‌ان نمی‌رسد.

اما کوپرا نتوانسته حس کاربردی بودن را از این خودرو دور کند. یک خودروی اسپرت باید بیشتر شما را در بر بگیرد. هرچند نقاط تماس (فرمان چرمی سوراخ‌دار، صندلی‌های تقویت‌شده و دوخت مسی) پیام درستی می‌دهند، اما فضای کلی باعث نمی‌شود دلتان بخواهد فوراً رانندگی هیجانی کنید.

با دریایی از پلاستیک خاکستری یکنواخت روبه‌رو می‌شوید که کابین را کاملاً معمولی جلوه می‌دهد. به جز فرمان، به سختی می‌فهمید که در یک کوپرا نشسته‌اید.

وضعیت رانندگی هم تنظیم کافی ندارد؛ پدال‌ها کمی به راست متمایل هستند و تنظیم ارتفاع فرمان و صندلی راننده محدود است.

حداقل صفحه آمپر دیجیتال و نمایشگر مرکزی کاملاً در شأن یک خودروی اسپرت هستند و بسیار شفاف و باکیفیت به نظر می‌رسند.

سیستم سرگرمی کوپرا آتکا

صفحه نمایش ۸ اینچی مرکزی (که خوشبختانه چند دکمه فیزیکی هم دارد) و صفحه آمپر تمام دیجیتال به صورت استاندارد نصب هستند. رادیو DAB، Apple CarPlay و Android Auto هم جزو تجهیزات استانداردند.

بعضی‌ها ممکن است اندازه صفحه را کوچک بدانند، اما منوها ساده و روان هستند و اطلاعات اضافی مثل فشار توربو، توان لحظه‌ای (به کیلووات) و شتاب جانبی هم نمایش داده می‌شود.

صفحه آمپر دیجیتال با چهار تم مختلف، ستاره واقعی کابین است.

موتور و عملکرد

مزایا: نسخه ۲ لیتری فوق‌العاده سریع، تحویل قدرت خطی، مصرف سوخت عالی
معایب: گیربکس گاهی کند، صدای خشک موتور، نسخه ۱.۵ لیتری بی‌رمق

نسخه‌ای که ما تست کردیم از موتور معروف EA888 گروه فولکس‌واگن با ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۴۰۰ نیوتن‌متر گشتاور استفاده می‌کند؛ یکی از قوی‌ترین کراس‌اوورهای کامپکت حال حاضر.

این موتور یکی از نقاط قوت اصلی آتکاست. تأخیر توربو بسیار کم است و قدرت تا نزدیکی خط قرمز به صورت خطی و تمیز تحویل داده می‌شود.

نسخه VZ3 با ۳۰۰ اسب بخار حتی با معیارهای امروز هم به شدت سریع است.

شاید دلمان صدای اسپرت بیشتری از اگزوز بخواهد، اما در استفاده روزمره، نجابت و کیفیت صدای موتور بی‌نظیر است.

متأسفانه گیربکس ۷ سرعته DSG گاهی کند عمل می‌کند، به خصوص وقتی در حالت نرمال می‌خواهید سبقت بگیرید. در حالت Cupra اما همه چیز بهتر می‌شود و شتاب ۰-۱۰۰ کیلومتر بر ساعت حدود ۴.۹ ثانیه ثبت شد.

شتاب درون دنده کمی ضعیف‌تر از بهترین هاچبک‌های داغ هم‌قیمت است، اما این هزینه کاربردی بودن و ارتفاع بیشتر است.

در استفاده معمولی، آتکا خودرویی مودب، کم‌صدا و راحت است. باک ۵۵ لیتری و مصرف ترکیبی واقعی حدود ۶.۲ لیتر در بزرگراه، برد بیش از ۸۵۰ کیلومتر می‌دهد.

سواری و هندلینگ

مزایا: سواری سفت اما قابل تحمل، چسبندگی و تراکشن خوب
معایب: فرمان کاملاً بی‌حس، کنترل بدنه ضعیف در فشار بالا

اگر هدف سئات فقط شبیه‌سازی رفتار یک هاچبک داغ در ارتفاع بالاتر بود، آتکا به هدفش نرسیده. اما وقتی سطح توقعات در کلاس هاچبک‌های داغ اینقدر بالاست، نرسیدن به آن لزوماً شکست نیست.

آتکا به راحتی وارد پیچ می‌شود و با استفاده هوشمند از پدال گاز سریع از پیچ خارج می‌شود. اما فشار زیاد = آندراستیر حتمی.

با انتخاب درست یکی از شش حالت رانندگی، آتکا شخصیت نسبتاً انعطاف‌پذیری نشان می‌دهد. در حالت Comfort سواری سفت اما قابل قبول است. چسبندگی و مستقیم بودن فرمان در سطح قابل قبولی قرار دارد.

اما وقتی به دنبال لذت رانندگی واقعی می‌گردید، آتکا کم می‌آورد. ارتفاع زیاد و وزن بالا نیاز به تنظیمات بسیار سفت تعلیق دارد که در جاده‌های ناهموار آزاردهنده است. فرمان در سرعت بالا بی‌حس می‌شود و کنترل بدنه نسبت به نسل جدید کراس‌اوورهای اسپرت ضعیف‌تر است.

همچنین سر و صدای باد و جاده در سرعت بالا بالاست و رینگ‌های ۲۰ اینچی سر و صدای زیادی تولید می‌کنند.

مصرف سوخت و هزینه‌ها

مزایا: تمام موتورها مصرف بسیار خوبی دارند، حتی نسخه پرچمدار
معایب: دومین کوپرای گران‌قیمت اما قدیمی‌ترین

قیمت پایه کوپرا آتکا از حدود ۳۸ هزار پوند شروع می‌شود (موتور ۱.۵ لیتری ۱۴۸ اسب). نسخه ۳۰۰ اسب بخاری VZ3 حدود ۵۲,۵۰۰ پوند قیمت دارد که در مقایسه با پورشه مک‌ان یا آئودی SQ5 بسیار ارزشمند است.

مصرف سوخت نسخه قوی با توجه به عملکرد فوق‌العاده است و نشان‌دهنده کارایی عالی موتور EA888 است.

در تست ۱۲۰۰ مایلی بزرگراه، میانگین مصرف ۶.۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر (۳۷.۷ mpg) ثبت شد که واقعاً تحسین‌برانگیز است.