وقتی هوندا اعلام کرد که قصد تولید مدل جدیدی از پرلود را دارد، ممکن بود تصور کنید که این خودرو هم یک کراس‌اوور دیگر باشد و زیاد توجهی به آن نکنید تا از ناامیدی جلوگیری شود. چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد. با این حال، حتی اگر شاسی‌بلندها جای کوپه‌ها را برای بسیاری به عنوان راننده روزانه نسبتاً مد روز گرفته باشند، هوندا واقعاً قصد احیای زندگی تازه‌ای به کوپه主流 دو درب را داشت.

با ادامه سنت از اوایل دهه 2000 میلادی انگار که هیچ تغییری رخ نداده، کوپه جدید هوندا بر پایه یک هاچ‌بک میان‌اندازه ساخته شده است. با توجه به اینکه اکورد مدت‌هاست از اروپا غایب است، هوندا سیویک نقطه شروع بود.

هوندا پرلود

معاملات خودروهای جدید

معاملات خودروهای تقریباً جدید

فروش خودرو خود84% پول بیشتری دریافت کنید با

طراحی و استایل

به عنوان یک هاچ‌بک، این خودرو از قبل یک ماشین زیبا و زیرکانه جذاب است که رانندگی خوبی دارد، که امیدوارکننده است. کوپه سپس چرخ پایه کوتاه‌تری دریافت می‌کند و تعلیقی که با کمک برخی قطعات با طعم تایپ آر سفت‌تر شده (آنها буквально از سیویک تایپ آر نیستند، زیرا نصب و هندسه متفاوت است).

مهم‌ترین آنها strutهای جلو دو محوره هستند که گشتاور فرمان را کاهش می‌دهند و بازخورد بیشتری می‌دهند، دمپرهای تطبیقی و بوش‌های compliance جامد به جای پرشده با مایع برای محور عقب. به طور کلی، تنظیمات نرم‌تر از سیویک تایپ آر است، زیرا این باید ابتدا یک راننده روزانه قابل زندگی باشد. ساختار کلی پرلود نیز سفت‌تر از سیویک است.

هوندا می‌گوید شکل پرلود از یک گلایدر الهام گرفته شده. با انتهای عقب بسیار ملایم شیب‌دار، می‌توانم آن را ببینم. فرض کنیم آیرودینامیک گلایدر را ندارد.

داخلی

داخلی عمدتاً سیویک است اما کمی فانکی‌تر. داشبورد و کنسول مرکزی کمی swoopier هستند اما همچنان با تعداد زیادی کنترل‌های فیزیکی کلیک‌دار.

موقعیت رانندگی پایین‌تر از سیویک نیست، اما پس نیازی هم نبود. صندلی‌ها کمی اسپرت‌تر هستند، با حمایت جانبی بیشتر برای راننده. curiously، صندلی مسافر متفاوت از راننده است، با کوسن کمی نرم‌تر و bolstering جانبی کمتر. بسته به رنگ خارجی، انتخابی از روکش تمام سیاه (خمیازه!) یا نسخه آبی و سفید که در عکس‌ها می‌بینید وجود دارد.

سیستم اینفوتینمنت همانند دیگر هونداها است. منطقی کافی، غالب نیست و mirroring بی‌سیم تلفن دارد، اما احساس قدیمی بودن می‌کند

این یک کوپه کامپکت است، پس انتظار زیادی از صندلی‌های عقب نداشته باشید. آنها آنجا هستند، برای موارد اضطراری و چیزها مفیدند، اما بزرگسالان نمی‌خواهند زمان طولانی آنجا بگذرانند. آنها همچنین پارچه‌ای هستند نه چرم مانند صندلی‌های جلو. صندوق عقب surprisingly عمیق است، اما پوشش بار flimsy است و هر سگ overweight نیاز به بلند کردن بیش از لبه بارگیری substantial دارد.

موتورها و عملکرد

تعلیق trick، داخلی cozy – به نظر می‌رسد همه برای جفت شدن با موتور کمی detuned سیویک تایپ آر ساخته شده، درست؟ اگر نه، 1.5 لیتر توربو و شش سرعته دستی از سیویک Si آمریکایی نیز کار را انجام می‌دهد. خوب، سال 2025 است و هوندا خودروهای الکتریکی زیادی نمی‌فروشد، پس باید هر گرم CO2 را مراقبت کند. در نتیجه، پرلود همان سیستم هیبریدی 181bhp سیویک را دریافت می‌کند، albeit با یک ترفند در آستین.

مردم هوندا می‌گویند این بهترین راه‌حل برای این خودرو است زیرا گشتاور زیادی دارد، اما صادقانه بگوییم: چیزهای fun به ندرت 'بهترین' راه‌حل برای هر مشکل داده‌شده هستند.

مانند سیویک، احساس ترمز عالی است

ترفند برای هیجان‌انگیزتر کردن این هیبرید هشت دنده شبیه‌سازی‌شده است. افزودن دنده‌های fake به CVT یا گیربکس هیبریدی که مانند یکی رفتار می‌کند چیز جدیدی نیست – تویوتاها و سوباروهای مختلف آن را انجام می‌دهند – و نتیجه underwhelming است. تفاوت این است که در سیستم هیبریدی هوندا، موتور چرخ‌ها را جز در کروز ثابت رانندگی نمی‌کند؛ معمولاً ژنراتور را رانندگی می‌کند تا برق به موتور drive بزرگ یا باتری بدهد.

پس تا زمانی که ژنراتور به اندازه کافی سریع چرخانده شود تا juice کافی تولید کند، موتور می‌تواند هر کاری که نرم‌افزار مناسب بداند انجام دهد. می‌تواند در دور پایین باشد؛ دورها می‌توانند بالا و پایین بروند؛ می‌توانست یک نسخه grumbly از Jingle Bells پخش کند (در واقع این کار را نمی‌کند، زیرا CEO هوندا الون ماسک نیست). بیشتر به نقطه، می‌تواند وانمود کند که سریع‌ترین گیربکس اتوماتیک جهان را دارد. زیرا یک واحد چهار سیلندر چرخه Atkinson در خود تمایل به صدای خیلی خوب ندارد، صدای آن توسط بلندگوها augmented می‌شود.

نوعی کار می‌کند. صدا کاملاً believable است و 'گیربکس' بسیار فعال در راه downshift وقتی برای پیچ‌ها کند می‌کنید. upshiftهای دستی با paddles سریع‌تر از هر گیربکس واقعی هستند. immersion شکسته می‌شود، however، وقتی سعی می‌کنید از hairpin در سوم خارج شوید و downshift می‌کند یا وقتی چند ثانیه gearchange نکنید و upshift می‌کند.

هیچ حالت دستی locked وجود ندارد، زیرا ظاهراً با رقم اقتصاد WLTP مشکل ایجاد می‌کند. این یک فرصت از دست رفته است، زیرا هوندا کار را تمام نکرده. خودم را یافتم که خودرو را در حالت استاندارد می‌گذارم، جایی که هنوز برخی shiftها را برای شکستن کسالت سبک CVT شبیه‌سازی می‌کند اما کل schtick گیربکس را انجام نمی‌دهد.

این powertrain بسیار pleasant و economical در استفاده روزمره خواهد بود، و تقریباً کار را وقتی fun دارید انجام می‌دهد، اما شکی نیست که chassis شریک هیجان‌انگیزتری سزاوار است.

سواری و هندلینگ

این به این دلیل است که در بسیاری جهات پرلود مانند سیویک تایپ آر سواری و هندلینگ دارد اما بهتر. فرمان سریع اما fluid و linear، با build-up واقعاً طبیعی وزن. تعادل keen، agile و adjustable است و، با کمی کمتر grip از خواهر هاچ‌بک، محدودیت‌های پرلود بیشتر approachable در جاده هستند.

وقتی یک prototype را در مدار Thruxton رانندگی کردیم، یافتیم که کمی looseness در حرکات body خودرو را expose می‌کند.

سواری taut اما کاملاً tolerable برای مدل اسپرت. دمپرهای adaptive دو حالت دارند، و من آن را در حالت نرم‌تر برای تقریباً هر موقعیتی می‌گذارم.

هوندا می‌گوید روی lane keep assist کار کرده تا tolerant کافی باشد که احتمالاً آن را خاموش نکنید. واقعاً: عمدتاً unintrusive است. فقط حیف که نمی‌توان همین را برای هشدار overspeed گفت، که فقط وقتی stationary و در Park می‌توان خاموش کرد.

مصرف سوخت و هزینه‌های جاری

پرلود 40,995 پوند هزینه خواهد داشت وقتی تحویل‌ها در مارس 2026 شروع شود، و جز چند رنگ رنگ هیچ گزینه‌ای وجود ندارد. این تقریباً مشابه BMW 220i Coupé در spec مشابه – arguably تنها رقیب پرلود.

با توجه به اینکه drivetrain همان سیویک است، می‌توانید انتظار اقتصاد بسیار قوی روزمره: بیش از 50mpg باید به راحتی doable باشد.