کیا استینگر بهترین مدرک برای اثبات این موضوع است که این برند کره‌ای حالا کاملاً متفاوت از چیزی است که فقط چند سال پیش بود. دیگر خبری از تولید انبوه هاچ‌بک‌ها و شاسی‌بلندهای ارزان‌قیمت و نه‌چندان جذاب نیست.

این تغییر مسیر برند تا حد زیادی مدیون رویکرد کاملاً جدید کیا به طراحی خودرو است؛ تغییری که به لطف حضور افرادی مثل پیتر شرایر (رئیس سابق طراحی کیا) و گرگوری گیلوم (رئیس طراحی اروپایی) و همچنین وسواس بیشتر در ارتقای کیفیت ادراکی کابین به وجود آمد.

اگر خودرویی از کیا باشد و گارانتی 7 ساله نداشته باشد، دیگر کیا نیست! آئودی A5 اسپرت‌بک یا ب‌ام‌و سری 4 گران کوپه چنین گارانتی‌ای ندارند.

وقتی به موضوع تست این هفته می‌رسیم، عنصر سوم و جدید تکامل کیا کاملاً مشخص می‌شود.

این گرندتورر جذاب نه‌تنها روی ویژگی‌های ظاهری و کیفیت تمرکز دوچندان کرده، بلکه با پلتفرم دیفرانسیل عقب نشان می‌دهد که کیا می‌خواهد به‌عنوان سازنده خودروهای مهندسی‌شده و جذاب برای راننده نیز جدی گرفته شود.

با توجه به این‌که موفقیت استینگر گام بعدی برند کیا محسوب می‌شود، کاملاً قابل درک است که این خودرو دوره توسعه طولانی‌ای را پشت سر گذاشته است. شش سال از رونمایی کانسپت GT در نمایشگاه فرانکفورت 2011 تا معرفی نسخه تولیدی در نمایشگاه دیترویت 2017 طول کشید.

در این مدت، کیا آلبرت بیرمن (قبلاً از بخش M ب‌ام‌و) را استخدام کرد تا توسعه عملکرد بالای استینگر را رهبری کند و ساعت‌های بی‌شماری این خودرو را روی پیست معروف نوربرگ‌رینگ نوردها شلیفه تست کرد.

استینگر بی‌شک یک بیانیه جسورانه است، به‌خصوص وقتی بدانید اولین خودرویی است که کیا می‌داند احتمالاً سودآور نخواهد بود.

آیا اجرای نهایی استینگر با شعارهای بلندپروازانه همخوانی دارد؟ بیایید بررسی کنیم.

طراحی و استایل کیا استینگر

سه نسخه مختلف از استینگر عرضه شده است. بالاترین مدل GT S نام دارد که مجهز به موتور 3.3 لیتری V6 توئین‌توربو با قدرت 365 اسب‌بخار است. نسخه دیزلی ضعیف‌تر هم با موتور 2.2 لیتری 197 اسب‌بخاری وجود دارد.

نسخه سوم (موضوع این تست) مدل پایه بنزینی است که از موتور 2.0 لیتری چهار سیلندر توربوشارژ استفاده می‌کند.

این موتور طولی T-GDi (توربو با تزریق مستقیم) از خانواده تتا II کیا است و 244 اسب‌بخار در 6200 دور و 353 نیوتن‌متر گشتاور بین 1400 تا 3500 دور تولید می‌کند. نیرو از طریق جعبه‌دنده 8 سرعته اتوماتیک و دیفرانسیل لغزش محدود به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود.

کیا همچنین از سیستم «صدای فعال» استفاده کرده تا صدای تقویت‌شده موتور چهار سیلندر را به کابین منتقل کند.

رینگ‌های 18 اینچی این نسخه با لاستیک‌های 225/45 R18 کانتیننتال اسپرت‌کانتکت 5 همراه شده‌اند. سیستم تعلیق جلو مک‌فرسون و عقب مولتی‌لینک است.

مدل GT-Line S ما از کمک‌های معمولی استفاده می‌کند، اما نسخه GT S از سیستم تعلیق تطبیقی با کنترل الکترونیکی بهره می‌برد.

با طول 4830 میلی‌متر، استینگر از آئودی A5 اسپرت‌بک (4733 میلی‌متر) و ب‌ام‌و سری 4 گران کوپه (4640 میلی‌متر) بلندتر است.

با این وجود، شاید زیباترین طراحی را در بین این سه خودرو داشته باشد؛ کاپوت کشیده، فاصله محوری زیاد و خط سقف شیب‌دار، ظاهری بسیار جذاب به آن بخشیده است.

این خودرو کاملاً متفاوت از هر کیا دیگری است که در سال‌های اخیر دیده‌ایم و توجه زیادی جلب می‌کند، به‌خصوص وقتی مردم متوجه می‌شوند لوگوی جلو متعلق به کیا است.

داخل کابین

کیا در بخش ظاهری موفق شده تصویر برند ارزان‌قیمت را کنار بزند، اما در کابین هنوز کاملاً به سطح رقبای آلمانی نرسیده است.

با باز کردن در، کابینی کاملاً مجهز می‌بینید (صندلی‌های چرمی گرم‌شو و سردشو، سیستم اطلاعات‌سرگرمی لمسی کامل) اما از نظر متریال و حس لوکس بودن، هنوز به پای آئودی یا ب‌ام‌و نمی‌رسد.

سیستم تولید صدای مصنوعی موتور در خودروهای معمولی خیلی آزاردهنده نیست. در نسخه V6 کمی اذیت می‌کند، اما در این مدل 2 لیتری قابل قبول است.

البته نیازی هم نیست به آن سطح برسد. خودرویی از آئودی یا ب‌ام‌و با تجهیزات مشابه استینگر GT-Line S هزینه بسیار بیشتری دارد. این تعادل بین قیمت مناسب و کیفیت متریال برای خیلی از خریداران قابل قبول خواهد بود.

سه دریچه هوای گرد در داشبورد مرکزی یادآور مرسدس‌بنز C کلاس است و پلاستیک داشبورد حس چرم واقعی می‌دهد.

همه نسخه‌ها از نمایشگر 8 اینچی لمسی با نویگیشن، رادیو DAB، بلوتوث، اپل کارپلی و اندروید اتو بهره می‌برند. واکنش نمایشگر سریع است، اما برای دسترسی به آن باید کمی خم شوید.

از نظر گرافیک هم چندان پیشرفته نیست، به‌خصوص در مقایسه با سیستم‌های آئودی و ب‌ام‌و.

مدل‌های GT-Line S و GT S از سیستم صوتی پریمیوم 15 بلندگوی هارمن کاردن استفاده می‌کنند که کیفیت غنی و متعادل دارد.

فضای عقب بسیار جادار است؛ 50 میلی‌متر فضای پای بیشتر نسبت به آئودی A5 اسپرت‌بک و فضای سر هم قابل قبول است.

صندوق عقب 406 لیتری با درب لیفت‌بک دسترسی آسان دارد، هرچند از رقبا کمی کوچک‌تر است، اما برای چمدان یک خانواده چهارنفره کاملاً کافی است.

موتور و عملکرد

متأسفانه استینگر GT-Line S در شتاب صفر تا 100 از ادعای کیا (5.8 ثانیه) فاصله زیادی دارد و در تست ما بهترین زمان 7.39 ثانیه بود.

گیربکس در لحظات اولیه کمی مردد عمل می‌کند. پس از حرکت، شتاب 30 تا 70 مایل (معادل حدود 48 تا 113 کیلومتر) در 6.4 ثانیه ثبت شد.

تعادل خوب در پیچ‌ها استینگر را تا حدی لذت‌بخش می‌کند، اما سیستم کنترل پایداری بیش از حد محافظه‌کار مانع لذت بردن کامل می‌شود.

با این حال بالای 2500 دور موتور کاملاً پاسخگو است و برای سبقت در جاده قدرت کافی دارد. فقط کمی تأخیر در کیک‌داون گیربکس را باید در نظر بگیرید.

تعویض دنده نرم است، اما در حالت دستی اگر خودتان دنده عوض نکنید، گیربکس دوباره به حالت D برمی‌گردد.

صدای موتور چهار سیلندر هیجان‌انگیز نیست، اما در سرعت ثابت کاملاً ساکت و باکلاس است.

رانندگی و هندلینگ

نسخه V6 استینگر ارزش خرید فوق‌العاده‌ای دارد، اما جذابیت اصلی این خودرو وقتی مشخص می‌شود که مدل 2 لیتری را با رقبای گران‌قیمت‌تر مقایسه کنید.

قیمت استینگر 2.0 GT-Line S تقریباً معادل یک آئودی A5 دیفرانسیل جلو با 187 اسب‌بخار یا ب‌ام‌و 420i با قدرت کمتر است.

به همین دلیل، سیستم دیفرانسیل عقب باید یکی از نقاط قوت اصلی استینگر باشد و واقعاً هم هست.

تمام ویژگی‌های مثبت یک سدان دیفرانسیل عقب (تراکشن عالی، فرمان بدون دخالت گشتاور، تعادل طبیعی در پیچ‌ها) در استینگر وجود دارد.

شاید هیچ‌کدام در حد بهترین‌های کلاس نباشند، اما به اندازه کافی حس اسپرت و جذابیت رانندگی را منتقل می‌کنند.

تعلیق این نسخه (بدون کمک‌های تطبیقی) تعادل بسیار خوبی بین کنترل بدنه و نرمی سواری دارد و در جاده‌های ایران کاملاً مناسب است.

وزن خودرو در شتاب و در جاده‌های پرپیچ حس می‌شود، اما کیا تعمداً مسیر نرم‌تر و راحت‌تری را برای جذب مشتری بیشتر انتخاب کرده است.

فرمان وزن خوبی دارد، اما بازخورد آن چندان زیاد نیست. سیستم کنترل پایداری هم حتی در حالت خاموش کاملاً دخالت می‌کند و اجازه لذت بردن کامل از دیفرانسیل عقب را نمی‌دهد.

با این حال، استینگر خودرویی متعادل، جذاب و در عین حال راحت است؛ دقیقاً همان گرندتورری که کیا قصد ساختش را داشت.

مصرف سوخت و هزینه‌ها

مدل پایه 2 لیتری استینگر از حدود 32 هزار پوند در انگلیس شروع می‌شود و تجهیزات بسیار کاملی دارد.

نسخه GT-Line S با سقف شیشه‌ای، چراغ‌های LED، صندلی‌های سردشو و گرم‌شو، دوربین 360 درجه و... حدود 3500 پوند گران‌تر است.

در مقایسه، آئودی A5 اسپرت‌بک مشابه نزدیک به 43 هزار پوند قیمت دارد.

بالاترین نسخه GT S با موتور V6 و تعلیق تطبیقی حدود 40,500 پوند قیمت دارد.

نشان لوکس ارزش خودش را نشان می‌دهد؛ آئودی A5 افت قیمت بسیار کمتری نسبت به کیا یا فولکس‌واگن آرتئون دارد.

همه مدل‌های استینگر از گارانتی 7 ساله معروف کیا برخوردارند.

این خودرو هم‌اکنون در جزیره کیش توسط شرکت لاوین شایان کیش (مدیریت جناب صادق شایان‌فر) برای اجاره در دسترس است و می‌توانید به‌راحتی از سایت کیش توربو آن را رزرو کنید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اجاره خودروهای لوکس در کیش به kishturbo.com مراجعه کنید.