همه چیز آنطور که به نظر می‌رسد در شرکت مورگان موتور نیست.

این خودروساز کاملاً انگلیسی تا حد زیادی متعلق به یک شرکت ایتالیایی است و مدیرعامل ایتالیایی دارد، خودروهایش با موتورهای آلمانی کار می‌کنند و چوب درخت زبان گنجشک برای شاسی‌هایش از جنگلی در لسترشایر تأمین می‌شود.

پلاس سیکس بلافاصله تند و تیز است و از سرعت‌های پایین با شتاب واقعی حرکت می‌کند. خودرویی نیست که برای سریع رفتن یا لذت بردن از شتاب مطلق نیاز به رانندگی خیلی سخت داشته باشد.

خب، بعضی چیزها چندان هم فرق نکرده‌اند. اما برای ادامه ارائه همان طعم خاص رانندگی انگلیسی قدیمی که مورگان در آن تخصص دارد، مجبور شده با زمانه پیش برود. در نتیجه، مورگان‌های امروزی بسیار مدرن‌تر از آن چیزی هستند که ظاهرشان نشان می‌دهد.

هرچند این طور به نظر نمی‌رسید (که دقیقاً هدف اصلی بود)، مورگان پلاس فور و پلاس سیکس وقتی در سال ۲۰۲۰ معرفی شدند کاملاً جدید بودند؛ با شاسی فضایی آلومینیومی چسبانده شده و جفت موتورهای سازگار با آلایندگی کم BMW.

مورگان مثل برندهای جریان اصلی هر چند سال یک بار مدل جدید و فیس‌لیفت نمی‌دهد، اما در چهار سال گذشته نقاط متعددی برای بهبود شناسایی کرده که بعضی از آن‌ها همان مواردی بودند که ما در تست‌های اولیه اشاره کردیم.

ما اندکی پس از عرضه پلاس فور فعلی (۱۲ اوت ۲۰۲۰) آن را تست جاده‌ای کردیم، اما هنوز تجهیزات زمان‌سنجی را به پلاس سیکس ۳۳۵ اسبی نبسته بودیم؛ پس حالا این کار را انجام می‌دهیم تا ببینیم به‌روزرسانی‌ها چقدر مؤثر بوده‌اند.

نگاهی اجمالی به خانواده

خانواده مورگان ساده است؛ فقط سه مدل دارد: سه‌چرخ سوپر ۳ و دوقلوهای پلاس.

پلاس فور مجهز به موتور ۲ لیتری چهار سیلندر و پلاس سیکس با موتور ۳ لیتری شش سیلندر خطی، هر دو از BMW. پلاس فور امکان انتخاب گیربکس دستی یا اتوماتیک دارد ولی پلاس سیکس فقط اتوماتیک است. با اینکه هر دو از شاسی آلومینیومی مشترک استفاده می‌کنند، پلاس سیکس بدنه عریض‌تری دارد.

مورگان پلاس سیکس

خودروی اسپرت فردگراها که حالا بهتر هم شده است

نکات مثبت: ظاهر کلاسیک، مکانیک مدرن و تجربه رانندگی که ترکیبی رضایت‌بخش از هر دو است · وزن کم و قدرت شش سیلندر BMW عملکرد قوی ایجاد می‌کند · سری آخر به‌روزرسانی‌ها زندگی با آن را آسان‌تر کرده

نکات منفی: شاسی می‌توانست کمی سفت‌تر و در حد نهایی پیچیده‌تر باشد · کاربری روزمره به پای رقبای جریان اصلی نمی‌رسد · پلاس فور ارزان‌تر در کل شیرین‌تر است

طراحی و ساختار

مورگان به شاسی فضایی آلومینیومی پرچ و چسب شده خود پلتفرم CX می‌گوید؛ اشاره‌ای به صد و دهمین سالگرد تأسیس شرکت با اعداد رومی.

و پیش از آنکه بپرسید: خیر، آلومینیوم از درخت به دست نمی‌آید! مورگان هنوز از چوب زبان گنجشک برای نگه داشتن پنل‌های بدنه آلومینیومی استفاده می‌کند، چون معتقد است چوب بهترین ماده برای حفظ انحناهای خاص این خودروست. تمام استحکام اما از شاسی تأمین می‌شود.

پلاس فور چهار سیلندر و پلاس سیکس شش سیلندر در نگاه اول شبیه هم هستند، اما پلاس سیکس عریض‌تر است و بیشتر این عرض در میانه بدنه قرار دارد تا فضای داخلی بیشتر شود. همچنین با رینگ‌های بزرگ‌تر قابل تشخیص است.

قدرت همچنان از موتورهای شناخته‌شده BMW تأمین می‌شود: ۲ لیتری B48 چهار سیلندر خطی در پلاس فور و ۳ لیتری B58 شش سیلندر خطی در پلاس سیکس؛ همان موتورهایی که در BMW سری ۲ کوپه (به‌ویژه 230i و M240i) می‌بینید، البته در مورگان کمی کاهش قدرت داده شده‌اند.

در چند سال گذشته خودروهای پلاس دو سری به‌روزرسانی نسبتاً گسترده دریافت کرده‌اند. اولین سری در ۲۰۲۱ شامل طراحی مجدد سقف برای باز و بسته شدن راحت‌تر، صندلی‌های Comfort Plus اختیاری، اگزوز اسپ و اضافه شدن چند پورت USB بود. تغییرات عمیق‌تر در ۲۰۲۳ آمد که شامل بازطراحی داخل کابین و چندین تغییر در شاسی بود.

تعلیق همچنان دو جناغی در جلو و عقب است، اما کمک‌فنرها و بوش‌ها نرم‌تر شده‌اند. ترمزهای جلو نیز ارتقا یافته‌اند و حالا توسط AP Racing ساخته می‌شوند و قطر دیسک از ۳۱۵ به ۳۳۲ میلی‌متر افزایش یافته است.

مهم‌ترین خبر همکاری مورگان با کنتیننتال برای توسعه سیستم کنترل کشش و پایداری به همراه ABS است که از ابتدا در خودروهای نسل CX وجود داشت. مورگان در خودروهای جدید پلاس روی ایمنی تمرکز کرده و داشبورد را هم برای جای دادن دو کیسه هوا بازطراحی کرده است.

کابین و امکانات

بزرگ‌ترین تغییر داخلی نسبت به پلاس سیکس‌های قبلی، نصب کیسه‌های هواست. این کار نیازمند بازطراحی داشبورد بود، اما آنقدر با سلیقه انجام شده که اگر با مدل قبلی کاملاً آشنا نباشید متوجه نمی‌شوید. فرمان هم از ابتدا طوری طراحی شده بود که انگار کیسه هوا دارد.

پنل اصلی داشبورد که به رنگ مشکی، نقره‌ای یا رنگ بدنه قابل انتخاب است حالا کاملاً تخت است و فضای قبلی محفظه کوچک با کیسه هوای سرنشین پر شده. حداقل یک جعبه داشبورد کوچک جبرانی وجود دارد.

مرکز داشبورد همچنان ساعت آنالوگ، دور موتور و سرعت‌سنج را در خود جای داده. اولی در عمل بیشتر تزئینی است چون معمولاً به نمایشگر دیجیتال جلو راننده نگاه می‌کنید، اما مورگان خودرویی است که این تزئینات به آن می‌آید.

دکمه‌های کنترل‌های ثانویه و ولوم‌های تهویه به خوبی کار می‌کنند. فقط عجیب است که هیچ نشانه‌ای از میزان شدت فن یا گرما/سرما وجود ندارد و باید به نمایشگر راننده نگاه کنید.

متأسفانه مورگان فرصت را برای جایگزینی پدال شیفتر و دسته راهنماهای منبع PSA از دست داد. پدال‌های پشت فرمان در فراری و آلفارومئو عالی هستند چون بزرگ و خوش‌دست‌اند، اما قطعات پلاستیکی نازک مورگان وقتی قفل فرمان زیاد می‌شود سخت پیدا می‌شوند. دسته راهنماها هم با کیفیت بالای بقیه کابین همخوانی ندارند.

با این حال خیالتان راحت باشد، کیفیت ساخت فوق‌العاده است. می‌توانید از میان روکش‌های چوبی مختلف برای کنسول مرکزی و ریل زیر داشبورد انتخاب کنید، چرم بسیار نرم است و در مدل به‌روز شده امکان ترکیب پارچه‌های جذاب بیشتر شده که حالا در پنل‌های بازطراحی‌شده درها به کار می‌روند.

در کل، کابین فوق‌العاده طراحی شده؛ نقطه مقابل روند مدرن زدن فناوری به صورت سرنشین است. همه چیز ضروری (کولر، صندلی گرم‌کن و سیستم صوتی بلوتوث به صورت اختیاری) هست ولی مخفی شده‌اند.

موقعیت رانندگی هم کلاسیک اسپرت است: پایین، پاها کشیده و فرمان (قابل تنظیم در ارتفاع و عمق) نزدیک سینه. به طور غیرمعمولی برای رانندگان قدبلند عالی است و فضای پا فراوان دارد. افراد کوتاه‌تر کمی از نزدیکی بیش از حد فرمان شکایت داشتند.

صندلی‌ها دستی تنظیم می‌شوند و اهرم تنظیم پشتی حالا راحت‌تر در دسترس است. در صندلی‌های Comfort Plus خودروی تست ما دو پمپ دستی برای تنظیم گودی کمر و ران وجود داشت که بسیار راحت بودند اما در سفرهای خیلی طولانی کمی کمردرد ایجاد می‌کردند.

برای سفرهای طولانی باید با دقت بسته‌بندی کنید چون صندوق عقب به معنای واقعی وجود ندارد. قفسه پشت صندلی‌ها فضای اصلی بار است و دو کیف نرم جا می‌دهد. برای بار بیشتر یا باید سرنشین را پیاده کنید یا رک بار اختیاری نصب کنید.

سیستم چندرسانه‌ای

سیستم اینفوتینمنت؟ در مورگان؟ خب، تا حدی. اینجا صفحه لمسی پیدا نمی‌کنید، اما یکی از تغییرات مهم ۲۰۲۳ امکان سفارش سیستم صوتی Sennheiser بود. به صورت استاندارد هیچ بلندگویی نیست، سیستم بلوتوث پایه ۳۹۵ پوند و سیستم Sennheiser ۲۹۹۵ پوند قیمت دارد.

صدا از چهار بلندگوی معمولی در درها و محفظه عقب و چهار بلندگوی نامرئی (سه تا پشت داشبورد و یکی در پنل پایینی برای باس) پخش می‌شود.

مشکل اینجاست که هر چقدر هم سیستم صوتی خوب باشد، همیشه در پلاس سیکس با نویز باد می‌جنگد. در سرعت‌های پایین واقعاً لذت‌بخش است، اما در بزرگراه باید برای شنیدن پادکست فشار بیاورید.

اتصال بلوتوث ساده و پایدار بود و اگرچه کنترل ولوم زیر داشبورد کمی عجیب است، کارش را انجام می‌دهد.

موتور و عملکرد

ارقام عملکرد پلاس سیکس درس بزرگی در قدرت وزن کم و آیرودینامیک است.

موتور و گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک دقیقاً همان چیزی است که در تویوتا GR سوپرا ۲۰۱۹ تست کردیم. در حالی که سوپرا روی ترازوی ما ۱۴۹۵ کیلوگرم وزن داشت، مورگان فقط ۱۱۸۸ کیلوگرم است.

شتاب‌گیری تمیز در جاده خیس کمی تمرین می‌خواهد چون وقتی موتور به محدوده قدرت می‌رسد، چرخش چرخ در دنده‌های یک تا سه راحت اتفاق می‌افتد. بعد از آن راحت‌تر است چون موتور چندان به تعویض دنده حساس نیست و همه چیز در میانه دور اتفاق می‌افتد.

سوپرا در جاده خشک بهتر استارت می‌زند، اما پلاس سیکس سریع جبران می‌کند و هر دو ۰-۱۰۰ کیلومتر در ساعت را در ۴.۴ ثانیه ثبت کردند. در شرایط بهتر مورگان احتمالاً زیر ۴ ثانیه می‌رود. تا ۱۶۰ کیلومتر در ساعت پلاس سیکس تقریباً ۱.۵ ثانیه از سوپرا جلو می‌زند، اما با نزدیک شدن به ۲۰۰ کیلومتر اختلاف دوباره کم می‌شود چون مورگان به دیوار آیرودینامیکی می‌خورد.

رد شدن از ۱۶۰ کیلومتر در ساعت در پلاس سیکس ماجراجویانه‌تر از اکثر خودروهای عملکردی است. کاملاً پایدار و محکم است، اما دفترچه راهنما توصیه می‌کند با سقف و پنجره‌های جانبی بالا با «سرعت‌های بیش از حد» رانندگی نکنید. ۲۲۵ کیلومتر در ساعت روباز تجربه‌ای خاص است، به‌ویژه که هر باران نم‌نم به داخل شیشه جلو کشیده می‌شود؛ حتماً پارچه همراه داشته باشید.

در جاده معمولی مجموعه پیشرانه فوق‌العاده است که با رهایی از وزن اضافی خودروهای معمولی، ضربه محکم‌تری می‌زند. اضافه شدن صدای خش‌خش اگزوز اسپرت به شخصیت تقریباً بیش از حد مودب موتور بدون اینکه خیلی پر سر و صدا شود، آن را ضروری می‌کند. گاهی در میانه دور شبیه V6 به نظر می‌رسد، اما این چیز بدی نیست.

مورگان نرم‌افزار گیربکس را تغییر داده تا در حالت اتوماتیک مشتاق‌تر به دنده پایین بیاید و در حالت اسپرت کالیبراسیون تهاجمی‌تری داشته باشد. در حالت D عادی انگار می‌خواهد از PDK پورشه تقلید کند؛ با قدرت اما نه بی‌ادبانه در دنده‌های پایین تعویض می‌کند و قصد اسپرت بودن را نشان می‌دهد. در حالت‌های اسپرت هوشیارتر است و هنگام ترمزگیری دنده کم می‌کند اما بی‌دلیل دنده را نگه نمی‌دارد. بهتر از بسیاری خودروهای جریان اصلی عمل می‌کند. در حالت دستی هم پاسخگویی عالی است.

ممکن است بعضی رانندگان در ابتدا از فشار زیاد مورد نیاز پدال ترمز تعجب کنند چون تقریباً بدون سروو به نظر می‌رسد. اما کسانی که با خودروهای اسپرت سبک وزن آشنا هستند احساس خانه می‌کنند و از مدولاسیون آسان ترمزهای مورگان لذت می‌برند. عملکرد ABS هم بی‌نقص بود و خودرو را از سرعت بالا بدون هیچ تنشی متوقف کرد.

مشخصات عملکرد

مدل تست شده: مورگان پلاس سیکس

قیمت پایه: ۹۰,۳۹۰ پوند

قیمت با آپشن‌ها: ۱۰۹,۹۶۰ پوند (رنگ Petrol Blue، رینگ ۱۹ اینچی، پروژکتورها، کولر، سیستم صوتی Sennheiser، صندلی‌های گرم‌شونده Comfort Plus، اگزوز اسپرت با سراگزوز مشکی، جالیوانی)

۰-۱۰۰ کیلومتر (ادعای کارخانه): ۴.۲ ثانیه

۰-۱۰۰ کیلومتر (تست شده): ۴.۴ ثانیه (تا ۹۷ کیلومتر)

۰-۱۶۰ کیلومتر (تست شده): ۹.۳ ثانیه

۵۰-۱۲۰ کیلومتر (تست شده): ۳.۳ ثانیه

قدرت به وزن: ۲۸۹ اسب بخار بر تن

گشتاور به وزن: ۴۳۰ نیوتن‌متر بر تن

قدرت ویژه: ۱۱۲ اسب بخار بر لیتر

سواری و هندلینگ

اگر پلاس سیکس کمی شبیه کاترام لوکس به نظر می‌رسد، کاملاً هم بی‌راه نیست. حتماً بعضی ویژگی‌ها را با قهرمان وزن کم به اشتراک می‌گذارد؛ عمدتاً حس نشستن عمیق در شاسی و روی اکسل عقب در حالی که چرخ‌های فرمان انگار در شهرستان بعدی هستند.

اما فرمان برقی، شاسی نه چندان فوق‌العاده سفت و وزن نه کاملاً پر سبک باعث می‌شود پلاس سیکس نتواند همان دقت و فیدبک را ارائه دهد و آن را جایی بین یک رودستر کلاسیک و مدرن‌تر قرار می‌دهد. و این برای مورگان جای بدی نیست.

با استانداردهای امروزی فرمان با وزن متوسط برای خودروی اسپرت نسبتاً کند است و پر از فیدبک نیست. اما به اندازه کافی فیدبک دارد و پاسخ خطی است که در گذشته همیشه در مورگان‌ها اینطور نبود. کمی طول می‌کشد تا عادت کنید، اما وقتی عادت کردید اعتماد به نفس کافی برای فشار دادن به خودرو به شما می‌دهد. تست‌کنندگانی که پلاس فور را هم رانده بودند گزارش دادند که جلوی سبک‌تر آن شیرین‌تر است و افزایش وزن طبیعی‌تر و پاسخ تأخیری کمتری دارد.

پلاس سیکس خیلی سفت فنر نیست، بنابراین جاده‌های ناهموار را با وجود کورس تعلیق نه چندان زیاد به خوبی تحمل می‌کند. رینگ‌های بزرگ و کمی انعطاف شاسی باعث شکنندگی متوسط سواری می‌شوند؛ قطعاً بیشتر از پلاس فور.

راحتی و عایق‌بندی

دو و نیم ستاره برای طرفداران مورگان ناعادلانه به نظر می‌رسد که می‌گویند این‌ها جزء جدایی‌ناپذیر تجربه رودستر بریتانیایی هستند. اما به زبان ساده، کسی که به BMW Z4 یا پورشه 718 باکستر عادت دارد ممکن است با پلاس سیکس شوکه شود.

سقف هرچند بسیار راحت‌تر از نسخه‌های قبلی باز و بسته می‌شود، هنوز کمی دردسر دارد؛ قفل‌هایی که همیشه درست جفت نمی‌شوند و روش خاص تا شدن. قدردانی از سقف ساده و فوق‌العاده کاربرپسند مزدا MX-5 را بیشتر می‌کند. همچنین پارچه نازکی است که سر و صدای جاده و باد را به خوبی عبور می‌دهد؛ به همین دلیل تست نویز ما در ۱۱۲ کیلومتر در ساعت با سقف بسته بالاتر بود (البته روز باد زیادی بود).

پنجره‌های جانبی قابل جداشدن هستند، اما حتی با نصب آن‌ها کابین پر از باد و در باران شدید کاملاً آب‌بندی نیست. کولر خوب از بخار گرفتن شیشه‌ها جلوگیری می‌کند و بخاری به اندازه کافی قوی است. با این حال پلاس سیکس فقط دو دریچه در کنسول مرکزی دارد، پس ممکن است دست چپتان در حال کباب شدن باشد و دست راست در جریان هوای سرد یخ بزند.

با همه این حرف‌ها، سواری در سرعت بالا و صندلی‌ها عمدتاً راحت هستند و حداقل سقف، بخاری و (اختیاری) سیستم صوتی وجود دارد؛ بنابراین سفرهای طولانی و حتی استفاده روزانه نیاز به تعهد زیاد ندارد، برعکس آریل اتم یا کاترام.

مصرف سوخت و هزینه نگهداری

مورگان خودروی دست‌ساز کم‌تیراژ است؛ در سال ۲۰۲۳ فقط حدود ۷۰۰ دستگاه تولید کرد که ۳۰ درصد آن‌ها پلاس سیکس بودند.

پس تعجبی ندارد که پلاس سیکس گران‌تر از رقبای جریان اصلی باشد. قیمت از ۹۰,۳۹۰ پوند شروع می‌شود، اما می‌توان فرض کرد خودرویی بدون آپشن وجود ندارد. خودروی تست ما که مشخصات نسبتاً معمولی داشت ۱۰۹,۹۶۰ پوند قیمت داشت.

BMW Z4 با همین موتور لازم نیست بیش از ۶۰,۰۰۰ پوند هزینه داشته باشد. از طرف دیگر با کمی ولخرجی می‌توان یک پورشه 718 باکستر GTS 4.0 را هم به ۹۰,۰۰۰ پوند رساند. مورگان‌ها همچنین ارزش خود را فوق‌العاده خوب حفظ می‌کنند. اطلاعات CAP وجود ندارد، اما نگاهی به آگهی‌ها نشان می‌دهد یک چهار ساله هنوز حدود ۷۰,۰۰۰ پوند ارزش دارد.

با این حال هزینه تأمین مالی نسبتاً بالاست. برای خودرویی مشابه خودروی تست، مورگان پیش‌پرداخت قابل توجهی می‌خواهد و در پایان قسط بالونی بزرگی دارد.

مصرف سوخت با توجه به پتانسیل عملکرد عالی است. پیش از تست عملکرد، مصرف ۷.۷ لیتر در صد کیلومتر را ثبت کردیم. با این حال باک کوچک ۴۳ لیتری برد پیمایش را محدود می‌کند.

ماهیت خاص پلاس سیکس یعنی ممکن است گاهی با عادات کوچک کنار بیایید. اما به لطف قطعات تأییدشده فراوان، نباید خیلی دردسرساز باشد و در کل خودروی تست حس استحکام خوبی داشت که اعتماد به نفس رانندگی در همه شرایط را می‌داد.

گارانتی استاندارد ۳۰ ماه/۳۰,۰۰۰ مایل است و می‌تواند به ۴۸ ماه/۴۸,۰۰۰ مایل تمدید شود. هزینه تمدید ۱۴۴۵ پوند است و در پکیج‌های مالی هم شامل می‌شود.