تست بلندمدت تویوتا کرولا کامرشال ۲۰۲۴: ونی که مثل ماشین سواری می‌کند

وقتی تقریباً یک سال پیش این کرولا به ناوگان ما اضافه شد، هیچ‌کس انتظار خاصی از آن نداشت. در ظاهر فقط یک کرولای معمولی به نظر می‌رسید، اما راز بزرگش این بود: در واقع یک ون است!

این راز برای همه جالب بود. هر بار که کسی با تعجب می‌پرسید «با این اومدی؟!» کافی بود در عقب را باز کنم تا فضای عظیم بار با واکنش «وای!» مواجه شود. واقعاً این روزها دیدن چنین فضایی در یک خودرو غیرون عجیب است.

تعداد ون‌های مشتق‌شده از خودروهای سواری به شدت کاهش پیدا کرده و کرولا کامرشال تقریباً تنها بازمانده کلاس محبوب قدیمی «ون-استیشن» است.

در ابتدا نسبت به این ایده شک داشتم؛ چرا که هم گران‌تر از یک ون معمولی است و هم ظرفیت بار کمتری دارد، اما در عمل کاملاً منطقی از آب درآمد. این خودرو مخصوص کسانی طراحی شده که مسافت‌های طولانی طی می‌کنند؛ جایی که ون‌های معمولی به شدت خسته‌کننده هستند.

در کرولا کامرشال، غلتش بدنه به حداقل رسیده و حتی می‌توان گفت رانندگی با آن در جاده‌های پرپیچ‌وخم واقعاً لذت‌بخش است. شاسی سفت و محکم است و واکنش فرمان بسیار سریع‌تر از چیزی است که از یک استیشن، چه برسد به یک ون، انتظار دارید.

مهم‌تر از همه، این خودرو در جاده‌های B بدون از دست دادن راحتی عملکرد بسیار خوبی دارد. سواری آن فوق‌العاده نرم است؛ سواری اولیه مثل شناور شدن روی جاده و سواری ثانویه بهترین چیزی است که در این کلاس دیده‌ام.

گیربکس e-CVT از نظر اسپرت بودن بهترین نیست، اما صدای کمتر از حد انتظار و واکنش سریع دارد. میانگین مصرف واقعی ۶۱ مایل بر گالن (حدود ۳.۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر) ثبت شد که برای یک هیبرید ۱.۸ لیتری فوق‌العاده است.

کابین هم کاملاً منطقی طراحی شده؛ همه چیز سر جایش است، دکمه‌های فیزیکی برای تهویه، امکان خاموش کردن هشدار خط و انتخاب کروز کنترل معمولی از روی فرمان. صندلی‌های گرم‌کن‌دار بسیار راحت هستند.

تنها نقاط ضعف مربوط به ماهیت ون بودن است: صدای جاده در سرعت بالا به دلیل فضای خالی بار زیاد است و دیواره جداکننده کمی جلوتر قرار گرفته که برای افراد قدبلند محدودیت ایجاد می‌کند.

شیشه‌های عقب مات شده‌اند که طبق قانون برای دریافت مزایای مالیاتی ون الزامی است، اما نقطه کور بزرگی ایجاد می‌کند و نبود هشدار نقطه کور کار را سخت‌تر می‌کند.

با این حال، این خودرو نزدیک به ۲۵ هزار مایل بدون هیچ مشکلی کار کرد، چهار بار کل وسایل یک خانه را جابه‌جا کرد و واقعاً شایسته اعتماد بود.

نقاط قوت: سواری فوق‌العاده نرم، مصرف سوخت عالی، فضای بار بزرگ، ظاهر غیرمشکوک، صندلی‌های گرم‌کن‌دار

نقاط ضعف: صدای جاده در سرعت بالا، نقطه کور بزرگ، باک کوچک ۴۳ لیتری

مسافت نهایی: ۲۵,۸۰۳ مایل

ماه دهم: پایان شیرین یک سال همکاری

یک هفته آخر فرصت داشتم تا با این کرولا خداحافظی کنم. بعد از ۲۵ هزار مایل هنوز مثل روز اول سفت و تازه است و حتی تونستم نزدیک به ۷۰ مایل بر گالن مصرف بگیرم. رینگ‌های ۱۵ اینچی با قالپاق استیل هم باعث شد دیگر نگران برخورد با جدول نباشم!

ماه نهم: بازگشت عاشقانه

بعد از چند ماه دوری، دوباره پشت فرمان کرولا نشستم و فهمیدم چقدر دلم برایش تنگ شده بود. هیچ‌کدام از خودروهای لوکسی که در این مدت راندم سواری به این نرمی نداشتند (به جز رنجر رپتور و بنتایگا!). سواری اولیه و ثانویه آن واقعاً در سطح یک لوکس‌بارج است.

برای سرویس دوم به نمایندگی رفتم و با وجود رانندگی سخت و میانگین ۵۰۰ مایل هفتگی، فقط قطعات مصرفی معمولی تعویض شد. واقعاً ماشین مقاومی است.

ماه هشتم: کروز کنترل معمولی، لذت فراموش‌شده

عاشق کروز کنترل معمولی هستم و خوشبختانه تویوتا امکان انتخاب آن را داده است. در ترافیک سنگین، کروز تطبیقی هم عملکرد خوبی دارد.

ماه هفتم: همه عاشق ون می‌شوند!

وقتی ون داری، همه دوستت می‌شوند! همکارم از مجله کلاسیک اند اسپورتس کار برای اسباب‌کشی کلید گرفت و گفت فضای بار به راحتی یک کمد بزرگ و کلی وسیله دیگر را بلعید. تعلیق نرم کرولا هم باعث شد وسایل حساس آسیب نبینند.

شیشه‌های عقب مات نقطه کور بزرگی ایجاد می‌کند، اما قانون مالیاتی می‌گوید باید همین‌طور باشد. در عوض مالیات سالیانه ون فقط ۷۰۰ پوند است و محدودیت سرعت ۶۰ مایل در بزرگراه هم ندارد.

ماه ششم تا اول: نکات ریز و درشت

از مصرف واقعی ۵۷-۶۲ مایل بر گالن گرفته تا صندلی‌های گرم‌کن‌دار با کلیدهای بزرگ، همه چیز در این خودرو کاربردی و بی‌دردسر است. حتی صدای سیستم صوتی در فضای بار خالی فوق‌العاده می‌شود!

در طول یک سال، کرولا کامرشال ثابت کرد که برای کسانی که مسافت طولانی طی می‌کنند و بار خیلی سنگین ندارند، جایگزین هوشمندانه و بسیار بهتری نسبت به ون‌های معمولی است.