ورود فورد به بازار شاسی‌بلندهای اروپایی با یک خودروی بزرگ و آمریکایی‌محور، برای تولیدکنندگان سنتی این سگمنت که سال‌هاست از رشد آن سود می‌برند، خبر خوشایندی نبود.

هر شرکت قدرتمندی با شبکه فروش گسترده و سهم بازار بالا مانند فورد، ورود به یک بخش جدید را همچون ورود یک اسب آبی به وان حمام انجام می‌دهد و تأثیر مشابهی بر رقبای حاضر خواهد داشت.

تعلیق نرم اج برای راحتی تنظیم شده، اما چسبندگی مناسب و کنترل خوب حرکات بدنه دارد

با این حال، بازار شاسی‌بلندهای اروپا برای فورد کاملاً جدید نیست و ایده واردات یک ۴×۴ بزرگ از آمریکا و رقابت با برندهای تخصصی و پرمیوم اروپایی نیز سابقه دارد.

تعداد کمی به یاد دارند که فورد در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ چه تلاشی برای واردات اکسپلورر کرد، اما فروش آن به حدی نبود که نامش ماندگار شود.

خوشبختانه، اج خودروی دیگری نیست؛ یک تراک تماماً آمریکایی با شاسی نردبانی، بدنه صلب و تنها موتور V6 بنزینی.

در واقع، اج پرفروش‌ترین کراس‌اوور شاسی‌بلند در آمریکا است و به عنوان بخشی از استراتژی چندجانبه فورد برای حفظ مشتریانی که به سمت برندهای پرمیوم می‌روند، به اروپا آمده است.

می‌توان گفت اج برای فورد نقشی مشابه گرانادا اسکورپیو ایفا می‌کند. فورد بزرگ دوباره بازگشته است. برای اطلاعات بیشتر در مورد اجاره خودرو در کیش می‌توانید به سایت کیش توربو مراجعه کنید.

کراس‌اوور یا نه، قطعاً بزرگ است. اج در صدر خانواده سه‌نفره شاسی‌بلندهای تازه‌نفس فورد قرار دارد، طولش نزدیک به رنج‌روور اسپرت است تا دیسکاوری اسپرت، اما تنها به صورت پنج‌نفره عرضه می‌شود و دو موتور دیزلی و سه تیپ دارد.

ما آن را در تیپ پایه تیتانیوم با موتور قوی‌تر، گیربکس اتوماتیک دوکلاچه Powershift و سیستم چهارچرخ محرک هوشمند که همه مدل‌های بریتانیایی دارند، آزمایش کردیم.

طراحی و استایل

ایده آمریکایی از کراس‌اوور کمی بزرگ‌تر از استاندارد اروپایی است.

ابعاد اج آن را به وضوح در دسته فول‌سایز قرار می‌دهد؛ طولش میلی‌متری با مرسدس‌بنز GLE برابر و کمی بلندتر از فولکس‌واگن توآرگ است، اما عرض کمتر و سقف بسیار پایین‌تری دارد که بخش کراس‌اوور طراحی را نشان می‌دهد.

فورد با توجه به اهمیت تجهیزات برای خانواده‌های مسافرتی، پریز ۱۲ ولت DC و ۲۳۰ ولت AC در ردیف دوم قرار داده است

در مقیاس و جسارت ویژگی‌هایی مانند جلوپنجره بزرگ و نوار چراغ سراسری عقب، بوی آمریکایی بودن به مشام می‌رسد.

اما کلیت طراحی فاقد پیچیدگی نیست و دلیلی برای عدم پذیرش توسط خریداران بریتانیایی وجود ندارد. ستون‌های تند، سطوح حجمی و گلخانه باریک جذابیت بصری می‌افزایند.

اج در کارخانه اوکویل اونتاریو کانادا ساخته می‌شود. بر اساس فلسفه «یک فورد» برای دسترسی جهانی طراحی شده و بر پلتفرم CD مشترک با مونئو، اس-مکس و گالاکسی فعلی است.

عجیب است که خودرویی به این بزرگی گزینه هفت‌نفره ندارد و احتمالاً فورد را از برخی فروش‌ها محروم می‌کند. با این حال ادعا می‌شود فضای ردیف دوم بیشتر از آئودی Q7 یا توآرگ است و شاید ارزش از دست دادن ردیف سوم گاه‌به‌گاه را داشته باشد.

با تمرکز بر ایمنی غیرفعال و نویز کم، فورد ۴۴ درصد فولاد فوق‌استحکام در پوسته استفاده کرده که به کسب پنج ستاره NCAP کمک کرد.

هر دو نسخه اروپایی با موتور ۲.۰ لیتری دیزلی هستند. نسخه ضعیف‌تر تک‌توربو ۱۷۸ اسب‌بخار و ۲۹۵ پوند-فوت گشتاور با گیربکس شش‌سرعته دستی؛ نسخه قوی‌تر دوتوربو ۲۰۷ اسب‌بخار و ۳۳۲ پوند-فوت با گیربکس شش‌سرعته Powershift. هر دو چهارچرخ محرک هوشمند مبتنی بر کلاچ دارند.

تعلیق کاملاً مستقل با مک‌فرسون جلو و چنداتصالی عقب و فنرهای فولادی با فاصله از زمین بیش از ۲۰۰ میلی‌متر.

گزینه تعلیق بادی قابل تنظیم ارتفاع، خودتراز عقب برای یدک‌کشی یا دمپر تطبیقی وجود ندارد که شاید برای برخی خریداران شاسی‌بلند ناامیدکننده باشد.

تنها گزینه دینامیکی مهم، سیستم فرمان تطبیقی موجود در دیگر مدل‌های پلتفرم CD است که نسبت فرمان را بر اساس حالت، سرعت و موقعیت تغییر می‌دهد، اما خودروی تست ما آن را نداشت.

کابین داخلی

اج احتمالاً در این بخش ضعیف عمل می‌کند.

شاسی‌بلندهای بزرگ امروزه به چیزی بیش از فضای داخلی، ارتفاع سواری و کمی چرم نیاز دارند تا حس راحتی و لوکس بودن را منتقل کنند و سابقه اخیر فورد در کیفیت ادراکی کابین در مقایسه با فولکس‌واگن و نیسان، چه برسد به ب‌ام‌و، آئودی و مرسدس، خوب نبوده است.

از همه مواردی که حس کابین را تضعیف می‌کند، اهرم دنده بزرگ، قدیمی، پلاستیکی و نامناسب hardest to overlook است

طبق انتظار، کابین اج حس فوری کنار گذاشتن یک شاسی‌بلند پرمیوم آلمانی را نمی‌دهد.

مقایسه با این رقبا دلیل اصلی اجتناب فورد از قیمت‌گذاری پرمیوم در ۲۰ سال گذشته بوده، اما همچنان توجیه‌پذیر است.

پلاستیک‌های کنسول مرکزی ساده، خاکستری و معمولی به نظر می‌رسند. قالب‌های داشبورد عمدتاً نرم، اتصالات محکم و چرم‌ها نسبتاً لطیف و دوخت خوب دارند. اما غنای مواد و توجه به جزئیات در آئودی Q5 یا مرسدس GLC غایب است.

هر نوار کروم از اطراف اهرم دنده تا کارت در تا دکمه استارت رنگ متفاوتی دارد، صندلی‌ها راحت‌تر از ظاهرشان هستند و سیستم Sync 3 از نظر کاربری و پاسخگویی به استانداردهای برتر کلاس نمی‌رسد. با این حال بهبود چشمگیری نسبت به Sync 2 دارد.

سیستم چندرسانه‌ای از سطح پایه شروع می‌شود اما با ارتقای تیپ‌ها بهتر می‌شود.

همه مدل‌ها نمایشگر لمسی رنگی Sync 3 دارند که در تیتانیوم با سیستم صوتی ۹ بلندگو، نویگیشن و رادیو DAB همراه است. با دانلود Ford AppLink می‌توانید اسپاتیفای را از طریق هد یونیت استفاده کنید، اما سیستم میرورینگ کامل نیست.

تیپ‌های ST-Line و Vignale سیستم را با نویگیشن SD و سیستم صوتی سونی ارتقا می‌دهند که کمی کند و نقشه‌اش جزئیات کمی دارد. مانند اس-مکس، مونئو و فوکوس.

خودروی تست ما با گزینه ۴۵۰ پوندی سونی، کیفیت صدای قوی و گرد تولید کرد و موسیقی را از بلوتوث به طور قابل اعتمادی استریم کرد.

سه تیپ موجود: تیتانیوم، ST-Line و Vignale. تیپ پایه رینگ ۱۹ اینچ، چراغ‌های اتوماتیک، اسپویلر عقب، آینه‌های تاشو برقی، سنسور پارک، ریل سقف کرومی و شیشه‌های جانبی لمینت دارد. داخل کابین کنترل دو منطقه‌ای آب‌وهوا، صندلی‌های اسپرت گرمکن‌دار جلو، شیشه‌های عقب دودی، دوربین عقب، درب صندوق برقی و تجهیزات ایمنی متعدد از جمله تشخیص تابلو، هشدار خروج از خط و ترمز اضطراری خودکار.

ST-Line رینگ ۲۰ اینچ، کیت بدنه اسپرت، تعلیق اسپرت، ریل سقف سیاه، صندلی‌های برقی جلو، سیستم صوتی سونی و روکش جیر مصنوعی دارد. در صدر Vignale قرار دارد که برای نزدیک کردن سطح تجهیزات و انحصار به برندهای پرمیوم طراحی شده و رینگ ۲۰ اینچ پولیش، چراغ‌های LED تطبیقی، نور محیطی و روکش چرم پرمیوم دارد.

خودرو به عنوان شاسی‌بلند شکست کامل نیست. دسترسی آسان با نقطه هیپ نیمه‌بالا و درب‌های wraparound که سیل‌های فرو رفته را می‌پوشانند و مانع کثیف شدن پاها می‌شوند.

عملی است؛ جا لیوانی بزرگ و عمیق، جیب درب‌ها جادار و محفظه زیر آرنج مرکزی برای کیف و تبلت کافی است. حتی پریز سه‌پین در کابین عقب دارد.

جادار است و طبق اندازه‌گیری ما فضای پای عقب بیشتر از هیوندای سانتافه، رنج‌روور اسپرت یا لکسوس RX دارد.

فضای سر نیز با سقف پانورامیک خودروی تست ما کمتر بود، اما حجم صندوق در سطح شاسی‌بلندهای بزرگ است. اگر به دنبال گزینه‌های متنوع برای رنت ماشین در کیش هستید، کیش توربو پیشنهادهای جذابی دارد.

موتورها و عملکرد

در اطمینان و نرمی که در جاده نشان می‌دهد، عملکرد اج بهتر نشان می‌دهد که فورد می‌دانست برای ورود موفق به جمع شاسی‌بلندهای لوکس اروپایی چه نیاز است.

شتاب ۰ تا ۱۰۰ ما ۹.۷ ثانیه بود که چشمگیر نیست و به دلیل شروع ملایم گیربکس دوکلاچه حتی در گاز کامل محدود شد.

اگر به شاسی‌بلند بزرگ برای یدک‌کشی نیاز دارید، این نیست. ظرفیتش یک تن کمتر از برخی رقبا و گیربکس دوکلاچه فاقد ضریب گشتاور گیربکس اتوماتیک معمولی است

اما چنین ویژگی در خودروی بزرگ و راحتی اهمیتی ندارد و حتی ممکن است مطلوب باشد. در شتاب ۵۰ تا ۱۱۰ کیلومتر اج رقابتی‌تر است و در دنده گشتاور خوبی دارد، جرمش را به راحتی حرکت می‌دهد و سرنشینان را از باد و صدای موتور عایق می‌کند.

فورد از فناوری حذف نویز فعال سیستم صوتی با سه میکروفون برای پخش نویز معکوس سخن می‌گوید.

اما مشخص است که عایق‌بندی عالی موتور ۲.۰ لیتری دیزلی و گیربکس نیز نقش دارد.

موتور در این خودرو دو تنی پرقدرت نیست، اما در دور پایین گشتاور کافی برای سبقت در دنده‌های بالا دارد و سرعت مناسب را بدون فشار زیاد حفظ می‌کند.

ناامیدی جزئی عدم وجود کیک‌داون در انتهای پدال گاز و نگه نداشتن دنده تا آخر در حالت دستی است که خودرو را کمی سرکش و غیرقابل پیش‌بینی می‌کند.

عملکرد ترمز خوب است. خودروی تست ما با رینگ ۱۹ اینچ از ۱۱۰ کیلومتر در کمتر از ۵۰ متر با پایداری مناسب توقف کرد. تیپ ST-Line با رینگ ۲۰ اینچ احتمالاً بهتر عمل می‌کرد.

سواری و هندلینگ

فورد با اج راه ایمن را انتخاب کرده و به سمت تعادل راحتی‌محور آمریکایی رفته است.

کسی که از کوگای سفت‌تر به اج می‌آید ممکن است از رفتار آرام و نرمش تعجب کند؛ همین‌طور کسی که همیشه فورد خریده چون دو دهه بهتر از متوسط کلاس هندلینگ داشته.

کنترل پیشرونده بدنه مانع پرتاب سر در تغییر شیب‌ها می‌شود

واقعیت این است که شاسی‌بلندهای بزرگ باید راحت باشند و نمونه خوب نه تنها نرم و عایق بلکه دقیق، روان، کنترل‌شده در حرکات بدنه و آسان برای قرارگیری است.

اج بیشتر این ویژگی‌ها را دارد، اگر نه همه.

قطعاً راحت است، حداقل با رینگ ۱۹ اینچ. سواری نرم دست‌اندازهای بزرگ را خوب جذب می‌کند و در سرعت پایین گاهی کمی ناآرام است اما به ندرت تیز. سواری می‌توانست ساکت‌تر باشد تا با نویز کم خودرو همخوانی داشته باشد، اما سطح ناهموار شدید لازم است تا واقعاً آشفته شود.

پاسخ هندلینگ، چسبندگی و کنترل بدنه به اندازه‌ای خوب است که احساس محدودیت از نرمی تعلیق نداشته باشید.

در جاده روستایی اندازه‌اش حس می‌شود اما رول زیاد ندارد، سریع به خط مورد نظر می‌رسد و به آن می‌چسبد و دست‌اندازهای میانی را خوب مدیریت می‌کند.

متأسفانه سیستم فرمان برقی جدید فورد همه اینها را در حس مبهم، الاستیک و وزن ناهماهنگ پوشانده، همان‌طور که در فوکوس بود، اما قابل پیش‌بینی بود.

هرچه خودرو بزرگ‌تر و سنگین‌تر، فرمان برقی سخت‌تر کار می‌کند، به‌ویژه برای سبکی مورد انتظار رانندگان شاسی‌بلند لوکس. این باعث می‌شود رانندگی اج لذت ساده و شهودی که باید باشد، نباشد.

پس از رفتار خوب در جاده، اج در پیست بسته محدودیت‌هایش را نشان می‌دهد. البته در شرایطی دور از رانندگی مالکان و همچنان پایدار، قابل کنترل و ایمن است.

رول بدنه که در جاده کم بود با افزایش سرعت پیچ کمی بیشتر می‌شود. زیاد یا بی‌هدف نیست، چون با کج شدن خودرو چسبندگی جانبی بیشتر و تعادل مناسب ایجاد می‌شود.

نتیجه حمل سرعت زیاد در صورت نیاز است، هرچند زاویه بدنه کنترل فرمان را کم می‌کند و مجبورید برای رسیدن به آپکس کار بیشتری انجام دهید.

سیستم چهارچرخ محرک همیشه چسبندگی قوی می‌دهد و پیش‌فعال برای جلوگیری از آندراستییر در خروج پیچ عمل می‌کند، اما تأثیر خاصی بر هندلینگ ندارد.

مصرف سوخت و هزینه‌ها

اج در ارزش باقی‌مانده بهتر از انتظار یک فورد بزرگ در برابر رقبای پرمیوم هم‌قیمت عمل می‌کند.

با آئودی Q5، مرسدس GLC یا لندروور دیسکاوری اسپرت برابر نیست، اما نزدیک‌تر به آنهاست تا هیوندای سانتافه.

انتظار می‌رود اج میان‌رده ما در ارزش باقی‌مانده نزدیک به دیسکاوری اسپرت و دور از سانتافه باشد

قیمت رقابتی و تجهیزات زیاد نقطه شروع مناسب است.

در حالی که بزرگ‌تر و جادارتر از شاسی‌بلندهای متوسط هم‌قیمت است، تجهیزات زیادی دارد.

رینگ ۱۹ اینچ، درب صندوق برقی، DAB، نویگیشن، دوربین عقب، گیربکس اتوماتیک، شیشه لمینت و صندلی‌های اسپرت گرمکن‌دار به صورت استاندارد در شاسی‌بلندهای زیر ۳۵ هزار پوند رایج نیست، اما اینجا هست. فورد به خوبی می‌داند ایمنی خودروهای بزرگ را می‌فروشد، بنابراین نمایش ایمنی فعال قوی است.

مالکان اج سیستم کمک پیش‌تصادف با تشخیص عابر، مانیتور نقطه کور، هشدار ترافیک عرضی و محدودکننده سرعت هوشمند دارند.

کمربندهای بادی مونئو در لیست آپشن و سیستم حفظ خط با گزینه هشدار لرزشی یا فرمان‌گیری ملایم است که تأیید می‌کنیم.