کیا اسپورتیج یکی از موفق‌ترین محصولات کمپانی کره‌ای در کلاس کراس‌اوورهای کامپکت است. این خودرو با ترکیب ظاهری جذاب، کابین جادار و هزینه‌های نگهداری پایین توانست سهم قابل توجهی از بازار جهانی و ایران را به خود اختصاص دهد. این خودرو جهت اجاره در شرکت لاوین شایان کیش موجود است و یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها نزد گردشگران جزیره محسوب می‌شود.

نسل سوم اسپورتیج که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ تولید شد، اولین محصولی بود که زیر نظر طراح مشهور آلمانی، پیتر شرایر، به بازار آمد و انقلابی در ظاهر محصولات کیا به پا کرد.

اسپورتیج در برابر رقبای سرسختی مثل اشکودا یتی، نیسان قشقایی و فولکس‌واگن تیگوان قرار گرفت

نسل دوم اسپورتیج روی پلتفرم مشترک با هیوندای توسان ساخته شد و از اواخر سال ۲۰۱۰ با طراحی کاملاً جدید و جذاب روانه بازار شد.

با وجود ریشه‌های شاسی‌بلند، اسپورتیج به سمت کراس‌اوورهای شهری حرکت کرد و با ظاهری جسورانه و بازاریابی هوشمند، خود را در کنار نیسان قشقایی، فولکس‌واگن تیگوان، فورد کوگا و اشکودا یتی قرار داد.

پیشرانه‌ها شامل موتورهای بنزینی ۱.۶ و ۲.۰ لیتری و دیزلی‌های ۱.۷ و ۲.۰ لیتری بودند که نسخه قوی‌تر ۲.۰ لیتری تا ۱۸۱ اسب بخار قدرت داشت.

موتورهای کم‌قدرت‌تر به سیستم استاپ/استارت هوشمند (ISG) مجهز بودند و مدل‌های ۲.۰ لیتری با سیستم چهارچرخ محرک عرضه می‌شدند. گیربکس اتوماتیک نیز به‌صورت آپشن برای موتورهای ۲ لیتری قابل سفارش بود.

سطوح تجهیزات ساده و مشخص بود: تیپ‌های ۱، ۲، ۳ و ۳ سات‌ناو برای مدل‌های تک‌دیفرانسیل و KX-2، KX-3، KX-3 سات‌ناو و KX-4 برای مدل‌های دو دیفرانسیل.

طراحی خارجی و استایل

جلوپنجره معروف به «پوزه ببر» که امضای پیتر شرایر است

مهم‌ترین المان طراحی، جلوپنجره «پوزه ببر» بود که اولین بار در کانسپت Kee سال ۲۰۰۷ دیده شد و به بهترین شکل روی اسپورتیج بزرگ اجرا شد.

شیشه عقب باریک و شیب‌دار در ارتفاع بالا قرار گرفته که اگرچه دید عقب را کمی محدود می‌کند، اما به کاربردی بودن درب صندوق بزرگ خللی وارد نمی‌کند.

اسپورتیج ظاهری جسورانه و جذاب دارد که هنوز هم توجه‌ها را جلب می‌کند

ستون C با زاویه تند به عقب، نه تنها ظاهری پویا به خودرو می‌دهد بلکه نور و دید بهتری برای سرنشینان عقب فراهم می‌کند.

طراحی جدید کاملاً خاطره مدل قدیمی و ساده قبلی را از ذهن پاک کرد و اسپورتیج را به خودرویی جذاب و خواستنی تبدیل کرد.

فرورفتگی‌های روی لبه سقف یکی از جزئیاتی بود که پیتر شرایر شخصاً روی آن پافشاری کرد تا هماهنگی با خطوط جلوپنجره حفظ شود.

کیا با بالا بردن خط کمربندی و کاهش نسبت شیشه به بدنه، ظاهری عضلانی‌تر و پویاتر خلق کرد. فاصله کم از سطح زمین نیز بیشتر حس کراس‌اوور شهری را القا می‌کند و ورود و خروج را راحت‌تر کرده است.

داخل کابین و امکانات

صندلی راننده با ارتفاع بالا که حس واقعی یک شاسی‌بلند را منتقل می‌کند

وقتی پشت فرمان اسپورتیج می‌نشینید، بلافاصله متوجه صرفه‌جویی در برخی مواد کابین می‌شوید، اما این صرفه‌جویی در بخش‌هایی است که واقعاً تأثیر چندانی بر تجربه رانندگی ندارد.

حتی تیپ پایه امکانات بسیار کاملی دارد: رینگ آلومینیومی، کولر اتوماتیک، شیشه‌بالابرهای برقی، فرمان و دسته‌دنده چرمی، چراغ‌های مه‌شکن، سنسور باران، بلوتوث، اتصال iPod، کروز کنترل و فرمان چندکاره.

کابین اسپورتیج محیطی دلپذیر و راحت است

با این سطح امکانات، وجود برخی پلاستیک‌های براق در داشبورد کاملاً قابل چشم‌پوشی است.

صندلی راننده با ارتفاع بالا و تنظیمات گسترده، حس واقعی یک شاسی‌بلند را منتقل می‌کند. فضای سر و پا در عقب نیز عالی است، هرچند صندلی‌های عقب جدا شونده یا کشویی نیستند.

صندوق عقب با ظرفیت ۵۶۴ لیتر (و ۱۳۵۳ لیتر با خواباندن صندلی‌ها) شکل منظم و کاربردی دارد و حتی زاپاس کامل زیر کف صندوق قرار گرفته است. این عدد از نیسان قشقایی (۴۱۰ لیتر) و اشکودا یتی (۴۱۶ لیتر) به مراتب بهتر است.

دید به عقب به دلیل شیشه کوچک عقب و ستون‌های ضخیم کمی محدود است.

موتورها و عملکرد

شاسی اسپورتیج توانایی تحمل تمام قدرت موتورها را دارد

قدرتمندترین نسخه یعنی KX-4 با موتور ۲.۰ لیتری CRDi تقویت‌شده به قدرت ۱۸۱ اسب بخار و گشتاور ۳۹۲ نیوتن‌متر (در نسخه اتومات ۳۹۳ نیوتن‌متر) عرضه می‌شد.

اسپورتیج در برابر رقبای هم‌کلاس عملکرد قابل قبولی دارد

این نسخه با گیربکس دستی صفر تا صد را در ۹.۴ ثانیه طی می‌کند و حداکثر سرعتش به ۱۹۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

نسخه ۱۳۴ اسبی همان موتور ۲.۰ لیتری نیز عملکرد قابل قبولی دارد و ما توانستیم صفر تا صد را در ۱۰.۵ ثانیه ثبت کنیم (بهتر از ادعای کارخانه). کشش میانی نیز کاملاً رضایت‌بخش است.

موتور ۱.۷ CRDi با وجود قدرت متوسط، مصرف سوخت بسیار خوبی دارد اما برای بهترین عملکرد نیاز به تعویض دنده زیاد دارد و در دور بالا کمی پر سر و صدا می‌شود.

موتور ۱.۶ لیتری بنزینی گزینه‌ای نرم و کم‌استهلاک است که مصرفی نزدیک به دیزل ۱.۷ دارد و از نظر اقتصادی انتخاب هوشمندانه‌ای محسوب می‌شود.

فرمان‌پذیری و سواری

عملکرد رقابتی در کلاس کراس‌اوورهای کامپکت

اسپورتیج خودرویی نرم و راحت است که بهترین تعادل بین نرمی سواری، کنترل بدنه و پاسخگویی را در میان محصولات کیا در آن زمان ارائه می‌کرد.

در جاده‌های پرپیچ‌وخم، چسبندگی خوب و فرمان نسبتاً سریع دارد. هیجان‌انگیز نیست، اما پایدار، قابل پیش‌بینی و اطمینان‌بخش است.

اسپورتیج تعادل خوبی بین نرمی و کنترل بدنه برقرار کرده است

در سرعت بالا کمی بدن به طرفین متمایل می‌شود، اما این نقص کوچک در برابر راحتی بالای تعلیق قابل چشم‌پوشی است.

فرمان برقی سبک در شهر کاربردی است، اما در سرعت بالا می‌توانست سنگین‌تر شود. حس واقعی جاده چندانی منتقل نمی‌کند، اما برای این کلاس کاملاً کافی است.

اسپورتیج بیشتر حس یک شاسی‌بلند سنتی را می‌دهد تا یک کراس‌اوور چابک، اما این دقیقاً چیزی است که بسیاری از خریداران این کلاس می‌خواهند: راحتی و اطمینان.

هزینه‌ها و ارزش خرید

اسپورتیج با طراحی جسورانه و جذاب که همچنان چشم‌نواز است

مهم‌ترین نقطه قوت اسپورتیج، قیمت بسیار رقابتی و هزینه‌های نگهداری پایین آن است.

قیمت آن در زمان عرضه با فورد فوکوس هم‌رده بود و امکاناتش حتی از هیوندای ix35 هم کامل‌تر بود؛ به‌خصوص با گارانتی استثنایی ۷ ساله/۱۶۰ هزار کیلومتر (قابل انتقال به مالک بعدی) و دوربین عقب استاندارد.

مهم‌ترین دلیل خرید اسپورتیج، ارزش بالای آن در برابر پول پرداختی است

تمامی مدل‌ها مجهز به رینگ، دی‌لایت LED، سنسور باران، بلوتوث، اتصال MP3 و کولر اتوماتیک بودند. تیپ‌های بالاتر سانروف پانوراما، نویگیشن و چرم کامل با گرمکن جلو و عقب داشتند.

مالیات شرکت‌ها منطقی بود و افت قیمت نیز به لطف گارانتی طولانی و شهرت رو به رشد کیا بسیار خوب کنترل شد.

مصرف سوخت در موتور ۱.۷ دیزلی فوق‌العاده، در ۱.۶ بنزینی خوب و در ۲.۰ دیزلی قابل قبول است؛ اما نسخه ۲.۰ بنزینی چهارچرخ مصرف بالایی دارد.

برای اطلاعات بیشتر درباره اجاره این خودرو در جزیره کیش می‌توانید به کیش توربو مراجعه کنید.